Προϊόντα μιας χρήσης 2

Σε άλλες ειδήσεις, ο Peter Hain Πρόεδρος του Confederation of English Local Authorities, αντίστοιχου της ΚΕΔΚΕ, ζήτησε επισήμως από τον ομόλογό του κ. Ν. Κακλαμάνη, Δήμαρχο Αθηναίων, συμβουλές σχετικά με το μείζον πρόβλημα των πανών πολλαπλής χρήσης.

Συγκεκριμένα και όπως μας εξήγησε ο κ. Hain έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα με την αυξητική τάση που παρουσιάζεται από τους κατοίκους των Αγγλικών κοινοτήτων να χρησιμοποιούν πάνες πολλαπλής χρήσης για τα νεογέννητα μωρά τους.

Τα προβλήματα που παρουσιάζονται είναι πολλαπλά, όπως μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος καθώς το κόστος των πανών αυτών - ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πολλών παιδιών - είναι πολύ μικρότερο από αυτό των πανών μιας χρήσης. Ακόμη, με την μείωση των σκουπιδιών των νοικοκυριών υπάρχει μείωση της ανάγκης για απασχόληση στους υπαλλήλους καθαριότητας με αποτέλεσμα της αύξησης της ανεργίας.

Είναι αξιοσημείωτο πως μέτρα όπως η επιδότηση χρήσης των πανών μιας χρήσης δεν έχει ακόμη καρπούς αν και είναι σε εφαρμογή για πάνω από έξι μήνες.

Ο κ. Hain παρατήρησε πως ζητά την τεχνογνωσία της Ελλάδας καθώς βρίσκεται στις πρώτες θέσεις στην χρήση πανών μιας χρήσης, διεθνώς.

Από την πλευρά του ο κ. Κακλαμάνης υποσχέθηκε κάθε βοήθεια στον Άγγλο ομόλογό του προσθέτοντας πως η Ελλάδα, η χώρα που έδωσε τον Πολιτισμό στην Ευρώπη και στον Κόσμο, βρίσκεται πάντα στην πρωτοπορία και είναι πρόθυμη να δώσει τα φώτα της σε όποιον τα έχει ανάγκη.

Πάντως, μια πρώτη μελέτη που έγινε από την ΚΕΔΚΕ συμπέρανε πως οι επιλογές χιλιάδων Ελλήνων με νεογέννητα, που διαλέγουν τις πάνες μιας χρήσης έχει γίνει ύστερα από προσεκτική μελέτη και στάθμιση όλων των παραγόντων. Χαρακτηριστικά συμπέρανε πως

Ο Έλληνας δεν αποχωρίζεται την πάνα μιας χρήσης του

Tweet

Προϊόντα μιας χρήσης 1

Ένα παλιό ωραίο άρθρο για τα προϊόντα μιας χρήσης.

Ίσως από τα πιο σημαντικά προβλήματα του αιώνα μας.

Θα επανέλθω...

Tweet

Ανάγκη

Ο ήβος την είχε κάνει σαν δαμασκηνό σπαθί.

Τα χρόνια όσο και αν την βάρεναν, δεν μπορούσαν να την σταματήσουν. Η ανάγκη την έκανε να περπατάει με το Π πάνω κάτω την Ζωωδόχου Πηγής: έμενε μόνη.

Στο σούπερ μάρκετ την βοηθούσαν· ζητούσε τα λιγοστά πράγματα που χρειαζόταν και κάποιος υπάλληλος της τα έφερνε. Στον φούρνο, στο κρεωπολείο στο φαρμακείο, όλοι την ήξεραν. Υπάρχουν βλέπεις ακόμη χωριά μέσα στις μεγαλουπόλεις.

Κι αυτή δεν έχανε καιρό να πιάσει την κουβέντα. Τι για τα παιδιά της που δεν βλέπει πια συχνά, τι για περασμένα μεγαλεία που δεν θα ξανάρθουν. Δεν είχε σημασία που ο άλλος δεν θα την ξανάβλεπε. Η ανάγκη την έκανε να μιλάει: ένιωθε μόνη.

Με βρήκε στον φούρνο. Μου φάνηκε πως της πήρε μια αιωνιότητα μέχρι να γυρίσει το σκυφτό κορμί της για να μου μιλήσει. Συστήθηκε, συστήθηκα, μου είπε κάτι εισαγωγικά μέχρι να φτάσει στο κύριο πιάτο. "Αχ παιδί μου, τι περιμένει και δεν με παίρνει και εμένα; Δεν έχω τι να περιμένω πια."

Νομίζω πως δεν είναι ο πόνος που την έχει καταβάλει. Είναι που όταν περπατάει δεν μπορεί να κοιτάξει κανέναν στα μάτια. Είναι που αναγκάζεται και κοιτάει πάντα χαμηλά.

Tweet

Αθέατος Δημοσιογράφος

Έχοντας θητεύσει χρόνια στην ερευνητική δημοσιογραφία· έχοντας λύσει αναρίθμητα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου - το μυστήριο του χρόνου, οι εξωγήινοι, οι ελοχίμ και οι παπαρίμ· έχοντας ανυψώσει το επίπεδο της τηλεόρασης δουλεύοντας σκληρά, συχνά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ο δαιμόνιος Δημοσιογράφος ξαφνικά σταματά να ασχολείται με τα υπερκόσμια και τα υπερφυσικά.

Ξαφνικά η επικαιρότητα φούσκωσε. Φούσκωσε σαν ένα μπαλόνι που δεν σκάει με τίποτε. Ένα μπαλόνι που χωράει όλους τους δημοσιογράφους ακόμη και αυτούς που στο όνομα της ακροαματικότητας έφυγαν από το μαντρί και το έπαιζαν - ή ήταν - τρελοί.

Τώρα δεν χρειάζεται ούτε αυτό. Ο Ζαχόπουλος πρέπει να μετονομαστεί σε Μανόπουλο αφού είναι το μάννα εξ' ουρανού για τους απανταχού (εν τη ελληνική επικρατεία) δημοσιογράφους. Μπορούμε όλοι να μιλάμε για τα DVD και του κομιστές και τα εκατομμύρια και όλοι να έχουμε ακροαματικότητα.

Ποιος σας δίνει το δικαίωμα να είστε τρελός για 3 χρόνια κ. Χαρδαβέλλα και ξαφνικά να μας μιλάτε ορθολογικά και με επιχειρήματα; Μου πήρε 6 μήνες να συνηθίσω πως λέτε ό,τι σας κατέβει στο κεφάλι και να μην σας παίρνω σοβαρά.

Αρνούμαι και τώρα να σας πάρω σοβαρά. Καραγκιοζάκια και εξωγήινους βλέπατε παντού, καραγκιοζάκια και εξωγήινους βλέπω και εγώ στα λόγια σας.

Κρατήστε τις λίστες και τα ονόματά σας για τον εαυτό σας. Μου αρέσετε πιο πολύ όταν μιλάτε άσκοπα για πράγματα που δεν ξέρετε, πάρα όταν μιλάτε με δήθεν σκοπό για πράγματα που υποκρίνεστε πως ξέρετε.

Tweet

Αγγελία

Ζητείται άντρας (κατά προτίμηση) με δυνατό χέρι και ακάματο νου. Χρειαζόμαστε τουλάχιστον 30 σφαλιάρες την ημέρα, δεχόμαστε αρχικά να ξεκινήσει και με 20. Όχημα παρέχεται καθότι θα πρέπει να πηγαίνει από κανάλι σε κανάλι. Επιθυμητή ευελιξία ωραρίου γιατί η παρουσία του είναι απαραίτητη από τα πρωινάδικα ως τα βραδυνά δελτία.

Tweet

Bill Gates

O Bill Gates μίλησε σήμερα στην Αθήνα.

Πρόκειται για άνθρωπο με αίσθηση του humour! Έδειξε ένα βίντεο με την τελευταία μέρα του στην δουλειά (αποσύρεται τον Ιούνιο από την προεδρία της Microsoft για να ασχοληθεί με το ίδρυμά του και την φιλανθρωπία) που ήταν όλα τα λεφτά.

Μίλησε για το μέλλον του software - όπως το βλέπει αυτός - και για την αισιόδοξη οπτική του για το μέλλον γενικότερα.

Οι συμφωνίες που κλείνει θα δώσουν παράταση στην Microsoft, αλλά η τάση είναι φανερή. Το open source software είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης που δουλεύει καλά και κάθε χρόνο ενδυναμώνεται ως κίνημα. Αν συνεχίσει η Microsoft να το βλέπει ως απειλή και να μην το αγκαλιάζει τότε δεν έχει καμία ελπίδα. Υποψιάζομαι όμως πως θα αλλάξει τακτική, όπως άλλαξε τόσες φορές στο παρελθόν.

Η τεχνολογία αλλάζει την οικονομία και κατ' επέκταση τις κοινωνικές σχέσεις με τρόπους και ρυθμούς που δυσκολευόμαστε να παρακολουθήσουμε πια. Ο καπιταλισμός αφομειώνει ότι και να του ρίξουν πάνω του, αλλά στην διαδικασία αυτή δεν μένει αναλοίωτος.

Το ανοικτό λογισμικό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα "κινήματα" τα οποία αλλάζουν τις σχέσεις εταιριών και πελατών, υπαλλήλων και εργοδοτών.

Η κουβέντα είναι μεγάλη, όπως και τα αποτελέσματα των αλλαγών αυτών, και θα επανέλθω.

Για την ώρα σας αφήνω με ένα μικρό βίντεο από την ομιλία του για όσους θέλουν να ακούσουν και την φωνή του...

Tweet

Έρχεται ο Μάιος

Δυσκόλεψαν λίγο τα πράγματα για την ΑΕΚ απόψε. Το παραμύθι του καλύτερου προγράμματος αρχίζει και φαίνεται για το τι είναι: Παραμύθι.

Η ομάδα κράχτηκε αρκετά για να μπορέσει να ξυπνήσει.

Ας ελπίσουμε πως το κράξημο δεν θα ξαναχρειαστεί.

Tweet

Κανόνας

Λοιπόν βάζω έναν κανόνα:

• Δεν πηγαίνω σε θεατρικό έργο στο οποίο οι ηθοποιοί έχουν μικρόφωνα.

Δεν είναι γιατί η εκφορά είναι βασικό συστατικό της θεατρικής εμπειρίας και ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το σινεμά.

Ούτε γιατί δείχνει επαγγελματική οκνηρία το να θέλεις να κάνεις με ευκολία το μόνο πράγμα που στο κάτω κάτω σε κάνει ηθοποιό: τον λόγο.

Είναι γιατί αντιπροσωπεύει μια καλλιτεχνική στάση το να ασχολείσαι με τα μικρόφωνα, τα ηλεκτρικά κόλπα και τα δευτερεύοντα και είναι νομοτελειακό πως θα παραμελήσεις την υποκριτική, την σκηνοθεσία, τα ουσιαστικά.

Στο κάτω κάτω υπάρχει μόνο τόση ενέργεια που μπορείς να εστιάσεις δημιουργικά. Συνεπώς πρέπει να διαλέξεις σε τι θα την χαλάσεις.

Αρκεί το Αθηνόραμα να σημειώνει ποιες παραστάσεις έχουν μικρόφωνα και ποιες όχι... Tweet

100 μέτρα

Η χθεσινή ωριαία συνάντησή τους απλώς επιβεβαίωσε ότι και οι δύο παραμένουν στις θέσεις τους. Ο Γ. Παπανδρέου θεωρεί ουσιαστικά αιτία χωρισμού την ίδρυση του ομίλου, που θα έχει πανελλαδική διάρθρωση και θα λειτουργεί σαν ένα κόμμα μέσα στο κόμμα. Αυτό το κατέστησε σαφές στον Ε. Βενιζέλο με την επισήμανση ότι η μπάλα είναι σ' αυτόν, απ' αυτόν εξαρτάται πώς θα προχωρήσει στο εξής και να αναλάβει τις ευθύνες του.

Τελικά δεν υπάρχει δυνατότητα να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των δύο ηγετικών μορφών του ΠΑΣΟΚ. Η διαδικασία εκλογής φαίνεται να μην δίδαξε τίποτε σε κανέναν. Η διαδικασία εκλογής ήταν τελικά η διαδικασία ταφής του κινήματος.

Κάποιοι σπεύδουν να ενταφιάσουν τον δικομματισμό. Ας μην είναι τόσο σίγουροι. Μπορεί να πνέει τα λοίσθια ο δικομματισμός αλλά ενδέχεται να πνέουν τα λοίσθια απλώς οι τωρινοί εκφραστές του.

Αν και ο άνεμος του Τσίπρα και της νεότερης γενιάς φαντάζει ούριος ας μην ξεχνάμε πως αυτές οι γενιές θα έχουν μικρότερη ανοχή από τους καταναλωτές/ψηφοφόρους τους.

Υπάρχει μια διαδικασία μείωσης του ωφέλιμου χρόνου των προϊόντων. Συνήθως πιστεύουμε πως φταίνε οι τρόποι παραγωγής ("δεν τα φτιάχνουν πια όπως παλιά") αλλά στην πραγματικότητα αυτό που αλλάζει είναι οι καταναλωτικές συνήθειες. Δεν θέλουμε πια ψυγεία που να κρατάνε πενήντα χρόνια γιατί θα τα βαρεθούμε σε δέκα. Θέλουμε να χαλάσει γρήγορα, για να το αλλάξουμε γρήγορα χωρίς τύψεις. Έτσι κάνουμε και με τους πολιτικούς μας. Δεν φτιάχνουν πια τους πολιτικούς σαν τον Γέρο. (όπου Γέρος όρα Καραμανλή αν προτιμάς).

Και αν τα ονόματα που παραμένουν τα ίδια μας δίνουν μια ψευδαίσθηση συνέχειας, μην γελαστείς: Η φθορά θα είναι ολοένα και πιο επιταχυνόμενη.

Ο Αλέξης και ο όποιος Αλέξης θα έχει (αν έχει) πολύ λιγότερο χρόνο στην διάθεσή του.

Ο Βαγγέλης κάηκε στην προθέρμανση.

Ο Γιώργος αποκλείστηκε με δύο άκυρες εκκινήσεις.

Ο Κώστας βλέπει το τέρμα να το μεταφέρουν μακριά του και όσο και αν του βγαίνει η γλώσσα δεν τερματίζει. Για 100 μέτρα ξεκίνησε, το κοντέρ λέει ήδη 1000 και το κορμί του (αυτό που γυμνάζει χωρίς να το κάνει θέμα) νιώθει 10000.

And you run and you run to catch up with the sun, but it's sinking
Racing around to come up behind you again
The sun is the same in a relative way, but you're older
Shorter of breath and one day closer to death - Time, Pink Floyd

Tweet

Η ντουντούκα (που πήγε;)

Ο πατέρας μου είναι Αεκτζής και Αεκτζής έγινα κι εγώ. Αν ο πατέρας μου ήταν Παναθηναϊκός, Παναθηναϊκός θα είχα γίνει κι εγώ. Αν ο πατέρας μου ήταν Ηρακληδεύς ή Παοκτζής, Ηρακληδεύς ή Παοκτζής θα είχα γίνει κι εγώ. Αν ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός, Αρειανός ή Πανιώνιος, Ολυμπιακός, Αρειανός ή Πανιώνιος θα είχα γίνει κι εγώ. Αλλά ο πατέρας μου είναι Αεκτζής.
Μου πήρε αρκετό καιρό να απογαλακτιστώ πολιτικά από τον συντηρητικό πατέρα μου, και έτσι δεν έφαγα τα νιάτα μου στις μεταπολιτευτικές πορείες, τις διαδηλώσεις, τους αντιαμερικανισμούς. Το έκανα αργότερα όμως, και έμοιαζε κατά κάποιον τρόπο πιο αληθινό. Σαν να ήταν συνειδητή επιλογή και όχι απλή φάση της ηλικίας. Μπορεί όμως και να ήταν μια αντίδραση. Κάτι σαν την κρίση του μεσήλικα. Έβλεπα τα νιάτα μου να φεύγουν και έπρεπε να προλάβω να κάνω την επανάστασή μου. Δεν μεγαλώνεις λένε αν δεν σκοτώσεις τον πατέρα σου.
Κάποια στιγμή όμως –πάνε πέντε-έξι χρόνια τώρα- ένιωσα βαθύτατα ματαιωμένος, βαθύτατα μαλάκας. Και ιδιώτευσα. Δεν περίσσευε άλλωστε πια εκτός απ’ τη διάθεση και χρόνος. Αχ αυτός ο χρόνος που κατοβροχθίζει τα πάντα και καταβροχθίζεται χωρίς να το καταλάβεις. Πήρα και διαρκείας για τη ομάδα και που καιρός για συναντήσεις και πορείες. Έγινα και εγώ πατέρας και τώρα η κόρη μου είναι νεογέννητη.
Ένα βράδυ που την έβλεπα να κοιμάται, ξαναξύπνησε μέσα μου η θαμμένη επιθυμία να αλλάξω τον κόσμο. Στο παιδί μου άξιζε κάτι καλύτερο από αυτόν τον σκατόκοσμο των συμβιβασμών και των εκπτώσεων. Αλλά πώς; Θυμήθηκα τα πρωτοσέλιδα του καλοκαιριού για τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα. Δεν είμαι της παλιάς σχολής και θεωρώ πως τα κομπιούτερ, σε αντίθεση με την τηλεόραση που σε καθηλώνει στον καναπέ, σου ανοίγουν δρόμους. Μόνο όμως αν οδηγούν στην πράξη. Η επικοινωνία όμως μπορεί να είναι η απαρχή της πράξης. Όχι, το πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία. Είναι οι λέξεις. Η φαντασία έχει την τάση να φαίνεται εντελώς ντυμένη μέσα στο μυαλό σου και γυμνή μόλις βγει έξω για να βολτάρει.
Ωστόσο ας το δοκιμάσω. Δύσκολο στον χειρισμό δεν είναι. Για μερικές εβδομάδες τώρα περιηγούμαι στα μπλογκ. Ώσπου διάβασα τον εαυτό μου σε ένα μπλογκ έστω και μέσα από τον φακό ενός άλλου. Το πήρα απόφαση. Με το νέο χρόνο εγκαινιάζω το μπλογκ μου. Κι όσο για ιδέες αγώνων – αιτημάτων – διεκδικήσεων δεν πιστεύω πως πρέπει να τους λέει κάποιος εν είδει ρετσέτας. Μόνο αν μπορέσουμε να μοιραστούμε εμπειρίες, να περιγράψουμε προσπάθειες, να χαρούμε για τις αποτυχίες και να μην επαναπαυθούμε με τις επιτυχίες θα μπορέσουμε να αντέξουμε στον χρόνο. Εμείς, πιστριρικάδες και μή, έχουμε το μέσο και τη δύναμη, αλλά δεν ξέρουμε πώς να ξεφύγουμε από την μιζέρια, την καθημερινότητα και την λάσπη που μας περικυκλώνουν και μας πνίγουν. Το κάνουν με το να μας αποκοιμίζουν σε έναν ύπνο γλυκό όσο και θανάσιμο. Το χρειάζομαι, χρειάζομαι κάτι από την παλιά φλόγα του αγωνιστή.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από την ανάγκη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη από την φλόγα που σε κατατρώει.

Υ.Γ. Αυτό το ποστάκι γίνεται πιο κατανοητό αν διαβάσεις αυτό.

Tweet