tag:blogger.com,1999:blog-8155337792984150482024-03-13T05:50:39.422+02:00Ιστορίες του ΒάσκεςAλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.<br>
<i>Aνεπαισθήτως</i> μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.<br>
<sub>Τα Τείχη - Κ. Καβάφης (Έμφαση: Βάσκες)</sub>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.comBlogger198125tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-53674230770974592172013-01-17T00:39:00.000+02:002013-01-17T00:39:04.613+02:00Μένεις ή Φεύγεις;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Αν σήμερα μου έρθει κάποιος 18χρονος και με ρωτήσει: Να μείνω ή να φύγω; Θα απαντήσω: <i>φύγε</i>!</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ξέρω πως θα ζήσει άλλη μια ζωή μέχρι να βρει την πρώτη του δουλειά, ξέρω πως για να με ρωτά δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη, ξέρω πως στην πρώτη στραβή θα απολυθεί γιατί δεν έχει υποχρεώσεις, ξέρω πως δεν θα μάθει πως να είναι επαγγελματίας παρά μόνο ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει των κανόνα.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Πονώ οικονομικά όμως κάνω υπομονή, κάθε αποτυχία μου με πεισμώνει και διπλασιάζω το στοίχημα, κάθε επιτυχία μου την γιορτάζω με δυο ανάσες πριν ξαναξεκινήσω την προσπάθεια.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Όλα, για έναν μόνο λόγο. Ώστε να ζω σε μια χώρα που όταν με ρωτήσει το παιδί - το παιδί <i>μου </i>- να μπορώ να του πω:</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Μείνε.</span></div>
Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-85454862285694354152011-09-23T00:20:00.003+03:002011-09-23T07:38:05.212+03:00Γράμμα προς τον Πολιτικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Αγαπητέ Πρωθυπουργέ/Αντιπρόεδρε/Υπουργέ,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σας γράφω όχι γιατί έχω πολιτικές φιλοδοξίες αλλά γιατί δεν έχω. Θα ήθελα να σας πω τι περιμένω από εσάς γιατί εγώ δεν θα έχω την ευκαιρία να τα μοιραστώ με τους συμπολίτες μου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κάντε το, σας παρακαλώ, για μένα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μου εύχονται για μια χούντα. Δεν έχει σημασία αν είναι Εσωτερική ή Εξωτερική, Γερμανική ή Ελληνική, Στρατιωτική ή Οικονομική. Αυτό δεν είναι σημάδι της ανεπάρκειας της σκέψης τους, είναι σημάδι της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η μόνη εναλλακτική στον Δικτάτορα είναι ο Ηγέτης. Αυτό μας λείπει σήμερα. Μας λείπει ο Άνθρωπος που θα δώσει το όραμα, την αφήγηση και θα αφήσει την χώρα να βρει την λύση μόνη της.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή η αφήγηση πόσο δύσκολη μπορεί να είναι; Ακόμη και εγώ, που παλεύω με τις λέξεις αντί να χορεύω μαζί τους, θα μπορούσα να προσπαθήσω:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Έσφαλα. Έσφαλα Πρώτος. Όμως δεν έσφαλα Μόνος. Σφάλαμε μαζί. Ως Χώρα, ως Πολίτες, ως Κοινωνία. Δεν σφάλαμε το ίδιο, όμως σφάλαμε μαζί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και αυτή μπορεί να είναι η αφετηρία μας. Όλων μας. Να δούμε κατάματα τα σφάλματά μας και να <i>αλλάξουμε.</i> Αλλαγή πρώτη, Μητέρα όλων των Αλλαγών: Δεν φταίνε οι άλλοι αλλά εμείς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε αυτή την χώρα, με ευθύνη πρώτη δικιά μου, αυτών πριν από εμένα αλλά και των ίσων με μένα, την πληρώνουν όσοι δεν έχουν φωνή: Οι Αγέννητοι· Οι Νέοι· Οι Άνεργοι· Οι Μετανάστες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε αυτούς χρωστάμε τα Πάντα. Αυτοί πληρώνουν για όλα. Τα Δάνεια τα πήραμε από τα αγέννητα παιδιά μας, την Ευημερία μας την ζήσαμε σε βάρος των παιδιών μας, τις Δουλειές μας τις κρατάμε ενάντια στους Ανέργους, τα Παλάτια μας τα χτίσαμε με χέρια των Μεταναστών.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτό τελείωσε. Από εδώ και εμπρός θα είμαι Υπηρέτης όλων. Και αυτών που έχουν φωνή και αυτών που δεν έχουν. Δεν θα πάρω μέτρα με κριτήριο ποιος μπορεί να φωνάξει περισσότερο αλλά με μόνο κριτήριο τα επιχειρήματα που έχει. Θα κρίνω κάθε αίτημα ως εκπρόσωπος <i>όλων των άλλων</i> στους οποίους εξάλλου, το αίτημα ενός εκάστου απευθύνεται.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν είμαστε πια κοινωνία. Έχουμε χάσει τα μόνο πράγματα που μας δένουν στο ίδιο καράβι της ζωής: <i>την αλληλεγγύη· την εμπιστοσύνη.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε καιρούς παχαιών αγελάδων, ο ένας έκλεβε τον άλλο: ο εφοριακός τον φορολογούμενο, ο πολεοδόμος τον πολίτη που χτίζει, ο γιατρός τον ασθενή διαρρηγνύοντας τους κοινωνικούς δεσμούς. Το αποτέλεσμα σε καλούς καιρούς είναι απλώς η ζήλια. Η ζήλια για τα σπίτια και τα αυτοκίνητα του άλλου· η ζήλια για τον πλούτο που δεν δικαιολογείται.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, το αποτέλεσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης είναι η παράλυση. Όταν δεν εμπιστεύεσαι τον γιατρό και θέλεις 10 γνώμες, όταν δεν εμπιστεύεσαι τον Δικαστή και ψάχνεις να τον πληρώσεις προκαταβολικά μην την πατήσεις, όταν κάθε προσπάθεια αντιμετωπίζεται κυνικά, τότε δεν υπάρχει διέξοδος.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ως εδώ. Τέρμα. Τέρμα στο όνομα αυτών των <i>δεκαεξάχρονων</i> που θα βρουν την πρώτη τους δουλειά μετά τα <i>τριανταπέντε</i>. Αν το Έθνος δεν βρει τρόπο να σταματήσει αυτόν τον κατήφορο τότε ο κατήφορος θα τελειώσει με τον αφανισμό του. Ακόμη χειρότερα: τότε θα <i>αξίζουμε</i> αυτόν τον αφανισμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πρέπει όλοι να αλλάξουμε. Τώρα. Ο Χρόνος δεν υπάρχει πια. Το ραντεβού με την Ιστορία είναι τώρα. Η Αλλαγή ήρθε στο ραντεβού.<br />
<br />
Ξεκινάω λοιπόν πρώτος εγώ. Αλλάζω. Και ζητώ να το κάνουμε όλοι μας. Ξεκινώ με σχέδιο:</div>
<ul style="text-align: left;">
<li style="text-align: justify;">Συγκροτώ σώμα εσωτερικού ελέγχου για όλο το Δημόσιο Τομέα και το στελεχώνω σε δύο μήνες. Θα έχουν αστυνομικές εξουσίες με δυνατότητα σύλληψης και άμεσης προσαγωγής με διαδικασίες αυτοφώρου.</li>
<li style="text-align: justify;">Το σώμα θα στοχοποιήσει όλους τους επίορκους Δημοσίους Υπαλλήλους και Λειτουργούς. Ζητώ κάθε βοήθεια από τους πολίτες ώστε να ξεριζωθεί η διαφθορά από το Δημόσιο.</li>
<li style="text-align: justify;">Ως τότε δεν θα αυστηροποιηθεί καμία διάταξη σε βάρος των πολιτών. Καμία. Μόνο αν ανεξάρτητη έκθεση δείξει - σε ορίζοντα 6 μηνών - μείωση στην διαφθορά θα ασχοληθούμε με τον ιδιώτη.</li>
<li style="text-align: justify;">Ξεκινάμε την αλλαγή όλων των διατάξεων, ώστε ο πολίτης με απλή δήλωση να διεκπεραιώνει κάθε υπόθεση. Συγχρόνως, κάθε ψευδές στοιχείο θα επισείει αυστηρότατες κυρώσεις <i>που θα εκτελούνται απαρεγκλίτως</i>.</li>
<li style="text-align: justify;">Κάθε πολίτης θα έχει τον χρόνο να αλλάξει συμπεριφορά. Να κόβει όλες τις αποδείξεις. Να τις ζητάει. Να μην ζητάει φακελάκι ή γρηγορόσημο. Αν, αρχικά ως Δημόσιος Υπάλληλος αργότερα ως Πολίτης, δεν το κάνει, η Χώρα δεν θα τον ανεχτεί άλλο.</li>
<li style="text-align: justify;">Ξεκινάμε την μείωση του Δημοσιονομικού Βάρους με απόδοση υπηρεσιών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, με ανελέητο κυνήγι στις σπατάλες, με κοίταγμα όλων των κονδυλίων του προϋπολογισμού ρωτώντας Γιατί; Και μετά: Γιατί; Και ξανά: Γιατί;</li>
<li style="text-align: justify;">Αρχίζουμε την στήριξη της ρευστότητας και την μείωση της γραφειοκρατίας για να δώσουμε ώθηση στην Ανάπτυξη. Τα λίγα κονδύλια που έχουμε θα πάνε όλα στην πραγματική Οικονομία. Όλα στην μόνη μας διέξοδο, την ανάπτυξη.</li>
<li style="text-align: justify;">Μεταφέρουμε κονδύλια από την μείωση των δαπανών στην στήριξη των αδυνάτων. Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, Πρόνοια, Υγεία και Παιδεία. Όχι άτσαλα και σπάταλα, όχι χωρίς συγχωνεύσεις και περικοπές, αλλά αναγνωρίζονας πως σε δύσκολους καιρούς οι πολίτες στις υπηρεσίες τους θα στραφούν. Οι πόροι μεταφέρονται από όσους αντέχουν· κουτσά στραβά αλλά αντέχουν, σε όσους το χρειάζονται περισσότερο: στους αδύνατους.</li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
Μέχρι αυτά να αποδόσουν - μην με ρωτάτε πόσο· εξαρτάται από όλους μας - κάθε Ευρώ που θα μας λείψει πρέπει να το πληρώσουμε εμείς. Οι δανειστές είναι άφαντοι και η πολύτιμη βοήθεια των εταίρων μας έφτασε στο τέλος της. Αυτό σημαίνει πως τα συνήθη υποζύγια θα πληρώσουν. Ζητώ συγγνώμη για αυτό, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Υπόσχομαι όμως πως θα είστε οι πρώτοι που θα πάρετε μέρισμα όταν οι Καιροί το επιτρέψουν. Σας ξέρουμε ποιοι είστε και θα κάνουμε το χρέος μας.<br />
<br />
Αυτά δεν μπορώ να τα κάνω εγώ. Αυτά μπορούν να γίνουν μόνο από όλους μας μαζί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ζητώ την συστράτευση όλων των Ελλήνων. Χωρίς αυτήν δεν είμαι τίποτε. Χωρίς αυτήν δεν <i>είμαστε </i>τίποτε."</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είμαι σίγουρος, πως οι τόσοι λογογράφοι σας θα έκαναν πολύ καλύτερη δουλειά από εμένα. Χρησιμοποιήστε τους.</div>
</div>
Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com9Papagou, Greece37.989269 23.79382237.9392115 23.714858 38.0393265 23.872785999999998tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-23821551424336204032011-08-03T21:52:00.001+03:002011-08-03T21:52:22.237+03:00Στιγμές καμπής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;">Δεν τα είχε φτιάξει ποτέ με γιατρό. Της φαίνονταν κάπως. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Τι σημαίνει αυτό, επέκρινε αμέσως τον εαυτό της. Βρες άλλη λέξη. Δήθεν. (Καλύτερα.) Δήθεν σώζουν τον κόσμο, δήθεν η δουλειά τους έχει νόημα και όλοι οι άλλοι είναι μαϊμούδες, δήθεν είναι οι μόνοι που αντέχουν. Τι αντέχουν; Την πίεση. Το αίμα. Την ανατομία. Το νυστέρι.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Αυτός όμως δεν ήταν έτσι. Ή ίσως να ήταν, όμως μπήκε ύπουλα στην ζωή της και την κέρδισε. Όμορφος όπως της άξιζε (τα βλέμματα πάντα πάνω της ειδικά το καλοκαίρι), με μηχανή - αχ αυτή η μηχανή όλο σε μαλάκες την οδηγούσε αλλά αυτή τα ίδια -, τρυφερός, συγκαταβατικός, ακούει.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πήγανε στο Ιερό της. Έτσι το είχαν πει. Κάπου στο Σούνιο, το κολπάκι μικρό, οι δυο τους στα βράχια, η θέα τραβούσε, η ζέστη πρακτικά έβγαλε τα ρούχα τους και η βουτιά ήρθε μόνη της.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Τώρα που ο πόθος τούς επέτρεψε να ανακτήσουν το σώμα τους, τους βρίσκουμε ξαπλωμένους στον βράχο να λιάζονται σαν δυο ερωτευμένα θηλαστικά.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Κόπηκα</div><div style="text-align: justify;">- Που; Για να δω!</div><div style="text-align: justify;">- Δεν είναι τίποτε. Άλλη μια πληγή. Έχω πολλές. Τι ξέρω όλες. Μία μία, μπορώ να σου πω που τις απέκτησα.</div><div style="text-align: justify;">- Χμμμ</div><div style="text-align: justify;">- Ναι! Να δες βλέπεις αυτή εδώ στην πατούσα; Ήμουν 12 χρονών ερωτευμένη με τον Γιάννη από το ψιλικατζίδικο. Πήγαινα παντού ξυπόλητη και έτσι και εκεί. Κάθε μέρα για να πάρω τα κόκκινα κρακεράκια. Αχ. Κάθε μέρα για τα κρακεράκια. Αχ, Τα κόκκινα. Αχ, Τα καλύτερα κρακεράκια. Αχ. Για να με δει και να τον δω. Μια μέρα ο Γιάννης δεν είδε πως είχε σπάσει ένα μπουκάλι μπύρας και Αχ!το πάτησα.</div><div style="text-align: justify;">- Δεν το πιστεύω!</div><div style="text-align: justify;">- Γιατί; Είναι μεγάλο τίμημα να πληρώσεις για τον πρώτο σου έρωτα; Ακόμη έχω το γυαλί, πιάσε.</div><div style="text-align: justify;">- Ναι το έχεις! Δεν το πιστεύω;</div><div style="text-align: justify;">- Γιατί καλέ;</div><div style="text-align: justify;">- Δεν πρέπει να μείνει άλλο μέσα σου. Μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.</div><div style="text-align: justify;">- Τώρα μετά από τόσα χρόνια;</div><div style="text-align: justify;">- Ναι, ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές. Περίμενε, θα φέρω κάτι να στο βγάλω.</div><div style="text-align: justify;">- Όχι καλέ!</div><div style="text-align: justify;">- Δεν υπάρχει όχι.</div><div style="text-align: justify;">Έτρεξε στο βαλιτσάκι. Έφερε τα πάντα: Νυστέρι, βαμβάκι, οινόπνευμα, γάζες, χανσαπλάστ. Δεν πρόλαβε να πει όχι, να αντιδράσει περισσότερο. Δεν του πήρε και πολύ. Αφαίρεσε το ξένο σώμα, και δεν έτρεξε πολύ αίμα. Σε δυο λεπτά είχε τελειώσει. Δεν είμαι σίγουρος όμως πως είδε όλο το αίμα που χύθηκε.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Την βοήθησε, γλυκά. Ανέβηκαν στην μηχανή και έφυγαν.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Κάτι έμεινε πίσω όμως.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Αυτό το κάτι δεν την άφησε να τον ξαναδεί.</div></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-22488186672793350322011-06-02T22:08:00.000+03:002011-06-02T22:08:08.263+03:00Τι θα έλεγα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Αγαπητοί συμπολίτες, αγαπητοί φίλοι.<br />
<br />
Είμαι δεμένος μαζί σας. Μας δένει η αγανάκτηση. Η αγανάκτηση για την κατάσταση που φτάσαμε. Η αγανάκτηση για αυτά που έγιναν αλλά κυρίως για αυτά που δεν έγιναν.<br />
<br />
Με χωρίζει μια άβυσσος από πολλούς. Μας χωρίζει η αγανάκτηση. Η αγανάκτηση για τον εαυτό μου γιατί φταίει. Γιατί είμαι και εγώ κλέφτης. Έκλεψα σε φανάρια όταν μπήκα πρώτος αντί τελευταίος. Έκλεψα όταν δεν πήρα απόδειξη. Έκλεψα όταν έκλεισα ημιυπαίθριο, όταν έδωσα φακελάκι, όταν λάδωσα τον εφοριακό.<br />
<br />
Γιατί εγώ φταίω για όλα αυτά. Γιατί εγώ είμαι ένα βαμπίρ που πίνει το αίμα των συμπολιτών μου, που ζητάει να πληρώνεται χωρίς να δουλεύει, που κλέβει από τον πλούτο των παιδιών του, που θέλει να συνταξιοδοτηθεί στα σαράντα, που χτίζει αυθαίρετα, που καταναλώνει ασύστολα, που δεν κλαίει για κανέναν άλλο, που απεργεί για να μην αλλάξει τίποτε αντί για να αλλάξουν όλα, που δεν ζητά την δικαιοσύνη όταν τα συμφέροντά του θίγονται, που ψάχνει εύκολους φταίχτες στο μνημόνιο, στους κερδοσκόπους, στα μέτρα, στους Εβραίους, στους μετανάστες, στους πολιτικούς, στην κυβέρνηση, στους δημόσιους υπαλλήλους, στους ιδιωτικούς υπαλλήλους, στους ανέργους, στους τεμπέληδες, σε όλους εκτός από τον πραγματικό φταίχτη. Σε εμένα.<br />
<br />
Όταν κοιταχτούμε στον καθρέφτη και καταλάβουμε όλοι - όσοι - αυτό που κατάλαβα και εγώ, τότε θα είμαι πραγματικά ενωμένος με σας.<br />
<br />
Ως τότε, παραμένω αναμμένων.<br />
<br />
Ως τότε, η αγανάκτηση θα συνεχίσει να φουσκώνει.</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-71744632709942347662011-04-21T00:22:00.000+03:002011-04-21T00:22:32.053+03:00Η αναδιάρθρωση ξεκίνησε!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;">Νέες αποκλειστικές πληροφορίες, που ο δαιμόνιος συνεργάτης του μπλογκ μας έχει συλλέξει θα κάνουν πάταγο!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδιο αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας ήδη από τις αρχές του έτους και πιο συγκεκριμένα από αρχές Φεβρουαρίου.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το σχέδιο, επιβεβαιώνουν ανεξάρτητες πηγές, είναι σε γνώση αξιωματούχων της Ε.Ε. και έχει πάρει το πράσινο φως αρκεί αν εκτελεστεί σχετικά γρήγορα και πάντως μέσα στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η αναδίπλωση του σχεδίου ξεκίνησε με τις ανακοινώσεις για την πορεία του προϋπολογισμού ο οποίος, όπως είναι γνωστό, έχει εξωκείλει στο σκέλος των εσόδων. Η αλήθεια όμως ξεπερνάει κάθε φαντασία.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με το πλάνο του Υπουργείου Οικονομικών, και μετά από την εισήγηση του ΣΟΕ, περίπου το 50% των εσόδων δεν καταγράφηκαν στα βιβλία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Δεν σας φαίνεται παράξενο, μετά από 18 μήνες αναδιάρθρωσης των φοροεισπραχτικών μηχανισμών, 2 φορολογικά νομοσχέδια, αυξήσεις επί αυξήσεων στους φόρους, το φούντωμα του κινήματος των αποδείξεων, να έχουμε υστέρηση 8%; Ακριβώς. Αυτό μας κίνησε και εμάς την περιέργεια.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ψάχνοντας λοιπόν στα στοιχεία, και με την βοήθεια στρατηγικών πληροφοριοδοτών, μάθαμε πως τα πραγματικά έσοδα του προϋπολογισμού είναι περίπου τα διπλά.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Θα αναρωτιέστε γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Μα είναι απλό: Για να αυξήσει τα spread! Για να αυξήσει την απόδοση των ομολόγων. Ή αλλιώς, <i>για να ρίξει την τιμή τους.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br />
</i></div><div style="text-align: justify;">Το κόστος είναι ελάχιστο αφού δεν δανειζόμαστε πια στην αγορά των ομολόγων, παρά μόνο με έντοκα γραμμάτεια. Όμως τα χρήματα που κρατάει η κυβέρνηση στα χέρια της, χωρίς να τα εγγράφει στον προϋπολογισμό, χρησιμοποιούνται για την επαναγορά χρέους από την δευτερογενή αγορά!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έτσι, με ένα σμπάρο δυο τριγώνια. Μένουν χρήματα που κανένας δεν ξέρει, πέφτουν οι τιμές και εξαγοράζουμε φτηνότερα το χρέος μας. Με τα 10 περίπου δισεκατομμύρια που έχουμε εξοικονομήσει έχουμε επαναγοράσει χρέος περίπου 14 εκατομμυρίων. Φανταστείτε, μας είπε στενός συνεργάτης του ΥΠΟΙΚ κου Παπακωνσταντίνου, να λέγαμε την αλήθεια για τα έσοδα, τα spread θα είναι υποτριπλασιαστεί. Μπλιάχ! πρόσθεσε. Δεν θα είχαμε καμία ελπίδα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το πλάνο όπως είπαμε δεν θα πάρει πολύ καιρό ακόμη, αλλά θα συνεχιστεί για να υπάρξει μεγαλύτερο δημοσιονομικό όφελος και να "καθαρίσει" περισσότερο από το χρέος μας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Φυσικά, πρόκειται για πλάνο που μπορεί να λειτουργήσει μόνο με άκρα μυστικότητα οπότε ελάχιστοι στην κυβέρνηση γνωρίζουν την ύπαρξή του.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Και αν δεν ήταν σίγουροι πως ελάχιστοι διαβάζουν αυτό το μπλογκ, δεν θα το έλεγαν ούτε σε εμάς.</div></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-73068120749425424572011-04-09T10:13:00.000+03:002011-04-09T10:13:40.122+03:00Ύπουλος επισκέπτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;">Ήρθε κοντά μου ύπουλα μια μέρα. Ορκίζομαι δεν την κατάλαβα. Ίσως θα έπρεπε να την περιμένω αλλά ομολογώ αιφνιδιάστηκα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πως όμως; Δεν ήταν θέμα μεγέθους. Είναι μεγάλη. Δεν είναι καμιά λεπτοκαμωμένη που περνά εύκολα απαρατήρητη. Φωνάζει είμαι εδώ· δηλώνει την παρουσία της και προκαλεί.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όχι, όχι δεν φταίει αυτή. Εγώ φταίω και η περιβόητη απροσεξία μου. Από μικρός αφηρημένος - τι ωραία έκφραση αυτή, στο σταυροδρόμι μαθηματικών και γλώσσας - μου μιλούσαν και δεν άκουγα· έψαχνα και δεν έβλεπα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όμως δεν έψαχνα. Αλλά ούτε είδα. Δηλαδή ως τώρα. Τώρα όμως δεν έχω επιλογή. Αποκρουστική.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πως να το δώσω με αναλογία... υπάρχουν κάποια πράγματα που μόνο ο έρωτας μπορεί να ομορφήνει. Σε κανέναν δεν αρέσουν, εκτός αν τυφλώνονται από την γλυκιά λάμψη που ο έρωτας χαρίζει. "Κοιλίτσα μου σ' αγαπώ". Δεν θα το λέγαμε έτσι όλοι οι υπόλοιποι.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η πρώτη σκέψη είναι να ξεκόψεις. Να χωρίσουν οι δρόμοι μας εδώ και τώρα. Γεια σου, αντίο και <i>δεν </i>τα ξαναλέμε. Είμαι σίγουρος πως γίνεται. Τι διάλο, στον 21ο αιώνα ζούμε. Εδώ υπάρχουν <a href="http://www.youtube.com/watch?v=RTiyLuZOs1A">50 ways to leave you lover</a>. Ναι ναι γίνεται.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Γίνεται, ρώτησες. Αλλά καλύτερα άστο για τώρα. Είναι και καλοκαίρι ας περιμένουμε μέχρι το φθινόπωρο μην ανοίξουμε τώρα δουλειές.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σωστό σωστό, δεν πειράζει μια μικρή αναβολή αρκεί που υπάρχει δηλωμένη η θέληση, η πολιτική βούληση πως θα γίνει. Μια μικρή αναβολή θα δώσει σε όλους την ευκαιρία να το χωνέψουν να προετοιμαστούν. Έτσι είναι the Greek Way το κάνουν όλοι έτσι, εγώ θα ταράξω τα νερά; Εντάξει λοιπόν καλό καλοκαίρι και ραντεβού τον Σεπτέμβρη.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έλα μου όμως που φτάσαμε στην άνοιξη και δεν έχω κάνει τίποτε; Ίσως τελικά η ατσαλένια θέληση δεν ήταν τόσο ατσαλένια. Η πολιτική βούληση έδωσε την θέση της στην συνδιαλλαγή.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όμως δεν είναι απλά τα πράγματα. Έμαθα να ζω μαζί της, τώρα που πέρασε αυτός ο καιρός. Την συνήθισα, την αγάπησα - δεν θα πω την ερωτεύτηκα. Είναι το ίδιο αποκρουστική όπως πρώτα, όμως το σκέφτηκα και νιώθω πως με δένει με την ιστορία. Με μικρό γιώτα. Είναι μια δύναμη που έρχεται από το παρελθόν· δεν μπορώ να της κόψω το δικαίωμα να ατενίζει και το μέλλον. Μπορεί αυτό να ακούγεται σαν εκλογίκευση αλλά μαζί της νιώθω πως ανήκω κάπου πως από κάπου ήρθα και <i>ίσως</i> κάπου πάω.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Βλέπεις, την ίδια κρεατοελιά κάτω από την μασχάλη έχει και ο πατέρας μου.</div></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-52715059566741636432011-03-07T12:17:00.000+02:002011-03-07T12:17:25.137+02:00Συναίνεση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του blog μας η πολυπόθητη συναίνεση είναι ανά θύρας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Είναι δεδομένο πως με έκπληξη υποδέχτηκε ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος την πρόσκληση του Πρωθυπουργού προς τους πολιτικούς αρχηγούς την ερχόμενη Τρίτη, αλλά μπορούμε να αποκαλύψουμε πως δεν πρόκειται για τυχαία η σπασμωδική κίνηση.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ήδη, καλά πληροφορημένες πηγές επιβεβαιώνουν, πως από την περασμένη εβδομάδα έχει σταλεί από το Μαξίμου με άκρα μυστικότητα, σχέδιο πέντε σημείων προς όλους τους αρχηγούς ώστε στην αυριανή συνάντηση να έρθουν προετοιμασμένοι και έτοιμοι να αποδεχτούν ή όχι το προτεινόμενο κείμενο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Συγκεκριμένα, το σχέδιο αναφέρει πως θα πρέπει να γίνουν δημόσιες δηλώσεις στήριξης της πολιτικής της κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία θα πρέπει και εμπράκτως να στηρίξουν έναν αριθμό νομοσχεδίων της. Ο ακριβής αριθμός κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό και - φυσικά - αποτελεί μέρος της διαπραγμάτευσης· συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένος. Οι πληροφορίες μας λένε, πως υπάρχει συγκεκριμένη φόρμουλα υπολογισμού βασισμένη στην κοινοβουλευτική και εκλογική (ποσοστιαία), δύναμη ενός εκάστου κόμματος αλλά και σε μια μέτρηση της "απόστασης" της πολιτικής που πρεσβεύει από αυτήν του κυβερνώντος κόμματος.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Χαριτολογώντας ανέφερε παράγοντας που είναι σε γνώση του σχεδίου, πως ευτυχώς που δεν μπήκε μέτρηση για την απόσταση του ΠΑΣΟΚ από την κυβερνητική πολιτική. "Θα πιάναμε ταβάνι στον μετρητή!".</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Με δεδομένες και συγκεκριμένες τις υποχρεώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, πρέπει να προσφέρει κάτι ως αντάλλαγμα και η κυβέρνηση. Όλες οι ενδείξεις λένε πως θα φέρει εις πέρας τα μέτρα του μνημονίου (με την προαναφερθείσα στήριξη), μέχρι το καλοκαίρι. Στην συνέχεια, έχοντας εξασφαλίσει (και εκταμιεύσει!), τις μεγαλύτερες δόσεις του μνημονίου θα προχωρήσει σε μονομερές κούρεμα και αναδιάρθρωση των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το σχέδιο προβλέπει το κούρεμα αυτό να γίνει μόνο για τις Ευρωπαϊκές (όρα ΓαλλοΓερμανικές) τράπεζες έτσι ώστε να "τιμωρηθούν" για την αδιαλλαξία που επιδεικνύουν αυτές και οι κυβερνήσεις τους. Επιπρόσθετα, το σχέδιο δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στους εγχώριους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και το τραπεζικό σύστημα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μετά θα επιστρέψουμε στην ίδια γνωστή και δοκιμασμένη πολιτική, πολιτική που έβγαλε ασπροπρόσωπες γενιές και γενιές πολιτικών για εκλογές και εκλογές. Τα κόμματα της αριστεράς θα επανακατακτήσουν κεκτημένα για λογαριασμό ψηφοφόρων τους, η ΝΔ θα μπορέσει να γίνει ξανά το κόμμα της σύνεσης καταγγέλοντας τις σπατάλες που θα γίνονται, και γενικά όλοι θα μπορούν να διορίζουν όποιον επιθυμούν.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μελετάται μάλιστα η παροχή ενός μπόνους διορισμών σε κάθε κόμμα πριν το τέλος του έτους αν όλα πάνε καλά.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Είναι χαρακτηριστική η θετική ανταπόκριση που βρίσκει το σχέδιο στις κινήσεις των τελευταίων ημερών των κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρίξει αισθητά τους τόνους αντιπαράθεσης για το ζήτημα της Υπατίας, σε σημείο που ανάγκασε τον κο Βενιζέλο να πάρει την σκυτάλη της όξυνσης.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η ΝΔ σε κίνηση καλής θέλησης δήλωσε από το Ελσίνκι πως στηρίζει το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, θέση καταφανώς αντίθετη με την ως τώρα ρητορική της. Λίγοι όμως πρόσεξαν πως κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο κ. Σαμαράς έκλεινε το ματάκι σε στρατηγικά σημεία του λόγου του. Φαίνεται πως ο παραλήπτης βρισκόταν εντός της χώρας και όχι στην πρωτεύουσα της Σουηδίας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Φυσικά, τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο ακόμη, και υπήρξαν ενστάσεις του κ. Τσίπρα αλλά και της κας Παπαρήγα πως το σχέδιο είναι εμπροσθοβαρές για την αντιπολίτευση και οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης έπονται.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Και αυτό το σημείο όμως φαίνεται να έχει ξεπεραστεί με την αποστολή σχεδίου ιδιωτικού συμφωνητικού από το Μαξίμου. Σε αυτό αναγράφεται ρητά πως σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων της Κυβέρνησης, η τελευταία υποχρεούται αν "δώσει" υπουργεία σε κάθε ένα εκ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο αριθμός και πάλι σχετίζεται με την δύναμή τους αλλά ακούστηκαν 5 στην ΝΔ, 3 στο ΚΚΕ και από 2 σε ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ήδη οι νομικοί σύμβουλοι των κομμάτων τα επεξεργάζονται ώστε να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με συγκεκριμένες παρατηρήσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η αυριανή μέρα, όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να αποτελέσει σταθμό στην πολιτική ζωή του τόπου.</div></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-1615949972430631412010-09-10T16:21:00.000+03:002010-09-10T16:21:50.051+03:00Μάθε να απογράφεσαι<div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">Ελπίζοντας πως ο χρόνος που πέρασε από την Απογραφή των Αμειβομένων Δημοσίου θα βοηθήσει στην πιο ψύχραιμη αποτίμηση των ζητημάτων που ανέκυψαν και κυρίως των μαθημάτων που πήραμε, άφησα κάποιες εβδομάδες από την λήξη του συναγερμού πριν γράψω αυτό το πoστ.</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Διάβασα αρκετές αρνητικές κριτικές (<a href="http://www.neo2.gr/web/neo2.gr/welcome/-/journal_content/56/12202/51559">εδώ</a> ας πούμε) και κάποιες λίγες θετικές (π.χ. <a href="http://noegov.blogspot.com/2010/07/blog-post_26.html">εδώ</a>) και αν και δεν πιστεύω πως πρέπει να απαντηθούν απαραίτητα σημείο προς σημείο, ελπίζω τα παρακάτω να αποτελέσουν θετική συνεισφορά στον διάλογο που έχει αναπτυχθεί. Εξάλλου ως ο κύριος αποδέκτης του βουντού στην φωτογραφία μου το τελευταίο διάστημα, νιώθω πως οφείλω αυτό το ποστ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μιλώντας γενικά, πιστεύω πως δεν έχουν νόημα οι κριτικές που αναπτύσσονται αποκλειστικά στον τεχνικό τομέα γιατί προφανώς – τουλάχιστον στην δική μου σκέψη – σε ένα έργο τέτοιας σημασίας δεν μπορεί να εστιάσει κανείς μονάχα στις τεχνικές πτυχές (όπως δεν μπορεί να εστιάσει κανείς αποκλειστικά σε μία συγκεκριμένη προοπτική και να ισχυρίζεται πως grosso modo ελέγχει την ουσία του έργου).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το έργο αυτό, είχε πολιτική στόχευση, τεχνικές προϋποθέσεις, επιχειρησιακές ανάγκες, σχεδιάστηκε σε (και για) ένα συγκεκριμένο περιβάλλον που με περισσή αυταρέσκεια ονομάζουμε «ιδιαίτερη Ελληνική πραγματικότητα», και τέλος υλοποιήθηκε στα πλαίσια ενός πλέγματος έργων, ενεργειών, μεταρρυθμίσεων και στόχων που έχουμε μάθει τον τελευταίο καιρό να αποκαλούμε μνημόνιο (ή αν προτιμάτε Μνημόνιο).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ο χρόνος σχεδιασμού και υλοποίησης δεν μπορεί να κριθεί αρκετός. Αφαιρώντας ενέργειες που είναι σημαντικές και εκ των ων ουκ άνευ, αλλά κρίνονται κυρίως προπαρασκευαστικές (π.χ. η επιλογή του αναδόχου και της πιθανής χρηματοδότησης), ο χρόνος που μας έμεινε για τον σχεδιασμό και υλοποίηση ήταν ένας ημερολογιακός μήνας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Με μία φράση: Είχαμε σημαντικές σχεδιαστικές αστοχίες οι οποίες λόγω του χρόνου που μας δόθηκε, δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Με αυτό δεν λέμε πως δεν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τις συγκεκριμένες αστοχίες ακόμη και με τους δεδομένους ασφυκτικούς χρονικούς περιορισμούς, αλλά πως σε τέτοια περίπτωση, και μιλώντας στατιστικά, κάποιες άλλες αστοχίες θα είχαμε στην θέση τους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ας απαριθμήσουμε λίγο τι έπρεπε να κάνουμε για να πραγματοποιηθεί η εφαρμογή:</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Αρμονική συνεργασία των επιχειρησιακών υπευθύνων με των τεχνικών υπευθύνων</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Δημιουργία οδηγιών και ενημερωτικού στατικού ιστοχώρου για την έγκαιρη ενημέρωση των απογραφόμενων.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Συλλογή στοιχείων για την δημιουργία λεξικών όρων της εφαρμογής (βαθμοί, κλάδοι, ειδικότητες, φορείς κτλ.)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Σχεδιασμός των πεδίων που θα έπρεπε να συμπληρωθούν και γενικά λειτουργικός σχεδιασμός της εφαρμογής</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Επιχειρησιακός σχεδιασμός της διαδικασίας απογραφής (π.χ. τρόπος παραλαβής πιθανής πρόσκλησης απογραφής, ρόλοι των Διευθύνσεων Ανθρωπίνου Δυναμικού, υποχρεώσεις των απογραφόμενων, ακριβής διαδικασία κτλ.)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Σχεδιασμός και ενεργοποίηση υποστήριξης των απογραφόμενων από διαφορετικά κανάλια επικοινωνίας (εγκύκλιοι, τηλεφωνικά, email).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Υλοποίησης της εφαρμογής</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Στήσιμο της εφαρμογής στις εγκαταστάσεις της ΓΓΠΣ</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Stress testing ώστε να βρεθούν τα όρια αντοχής της</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Tuning της εφαρμογής και της υποδομής ώστε να λειτουργούν με τον βέλτιστο τρόπο</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">• Συνεχής διαμόρφωση των συνθηκών και αποφάσεων ώστε να εξαλείφονται τα λειτουργικά προβλήματα κατά την διαδικασίας πραγματοποίησης της απογραφής.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Νομίζω πως δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο για να κατανοηθεί η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ίσως ένα παράδειγμα να είναι χαρακτηριστικό: Κατά την διάρκεια των stress test είδαμε πως μπορούσαμε να γράψουμε 750 εγγραφές ανά λεπτό πράγμα που μας έδινε την δυνατότητα να τους απογράψουμε όλους σε 2,5 ημέρες (με παράθυρο λειτουργίας 8 ωρών / ημέρα)! Στην πράξη απογράψαμε μέχρι λίγο πάνω από 80.000 την ημέρα με peak πάνω από 250 / λεπτό. Όμως τα test δεν ήταν ρεαλιστικά με την έννοια πως προσομοίωναν καθαρή χρήση (μπαίνω, πατάω κουμπιά με διάφορες επιλογές, αποθηκεύω). Η πράξη έδειξε πως την πρώτη μέρα είχαμε χιλιάδες ανθρώπους που έμπαιναν, χάζευαν, έκαναν διάφορες κλήσεις και δεν αποθήκευαν. Χρησιμοποιούσαν δηλαδή την εφαρμογή, απλώς και μόνο για να δούνε τι έπρεπε να κάνουν. Μόλις αποκλείσαμε τα ΑΦΜ που είχαν στην διάθεσή τους αρκετές ημέρες για να απογραφούν, το σύστημα δούλεψε απογράφοντας πάνω από 12.000 σε μία ώρα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Φυσικά, το νόημα δεν είναι πως δεν γινόταν (ή δεν έπρεπε) να κάνουμε πιο ρεαλιστικά stress tests. Φυσικά και έπρεπε. Απλώς, αν αφιερωνόταν ο σωστός χρόνος για να σχεδιαστεί και υλοποιηθεί σωστά το stress test κάτι άλλο θα είχε γίνει με χειρότερο τρόπο. Κάτι άλλο σημαντικό.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ίσως να δείξει την μοναδικότητα του εγχειρήματος το γεγονός πως είχαμε μόνο μια ευκαιρία να δουλέψει. Ακόμη και στις εκλογές, όταν εισάγεις μια νέα τεχνολογία όπως τα sms έχεις 3-4 εκλογικές αναμετρήσεις (ή και παραπάνω) για να την δοκιμάσεις, να την ελέγξεις πιλοτικά και γενικά να την διαμορφώσεις σωστά.</div><div style="text-align: justify;">Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στα μεγαλύτερα προβλήματα και τα θετικά σημεία που, κατά την γνώμη μου, είχαμε.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Προβλήματα:</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">1. Χρόνος – μην τα ξαναλέμε! Εδώ δεν υπάρχει πάντα λύση. Πολλές φορές τίθεται εξωγενώς, οπότε κάνει κανείς το καλύτερο δυνατό. Αν έχετε πάντως έλεγχο, δώστε αρκετό (όχι πολύ· οδηγεί σε χαλάρωση), και ξεκινήστε τον σχεδιασμό άμεσα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">2. Σχεδιασμός για την διαχείριση ροής των χρηστών. Η εμπειρία όλων έδειχνε πως θα είχαμε τον φόρτο στις τελευταίες ημερομηνίες τελικά είχαμε peak τις πρώτες μέρες. Βέλτιστη λύση: sliding window.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">3. Λύση των θεσμικών ζητημάτων νωρίς. Όταν έχεις ανομοιογενή ομάδα έχεις συχνά διαφορετική στόχευση και αυτό αποτυπώνεται σε θεσμικά έγγραφα που δυσκολεύουν τις κινήσεις. Στην περίπτωσή μας, ο σκοπός δεν αποτυπώθηκε σωστά, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ενεπλάκη σχετικά αργά και όταν το έκανε, δεν είχαμε τα κατάλληλα εργαλεία δικαιολόγησης των πεδίων. Το αποτέλεσμα: αλλαγές στον σχεδιασμό κυριολεκτικά στο και πέντε.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Θετικά σημεία:</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">1. Άνθρωποι. Υποστηρίξαμε ανθρώπους μέχρι τις 3:00 το πρωί κάθε βράδυ. Μιλούσαμε και επικοινωνούσαμε συνέχεια έστω και από μακριά. Απαντήσαμε σε πάνω από10.000 email, ελέγχαμε το σύστημα κάθε βράδυ μετά τις 12 και 1, μάθαμε να ελέγχουμε εξοπλισμό που μόλις παραλάβαμε και δεν υπήρχε χρόνος σωστής εκπαίδευσης. Χωρίς κάποιους (δεν γίνεται όλους όσο και αν θέλουμε) σωστούς επαγγελματίες, παθιασμένους υπαλλήλους, εραστές της τέχνης τους, δεν μπορείς να φέρεις σε πέρας αυτό που κάνεις ειδικά όταν είναι αυτού του μεγέθους.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">2. Μείωση ενδιαμέσων. Η τεχνολογία επιτρέπει την άμεση επικοινωνία που αλλάζει εντελώς τα χαρακτηριστικά της διαδικασίας. Χαρακτηριστικά, με τα email είχαμε άμεση ανταπόκριση για το τι πήγαινε καλά και τι δεν δούλευε στην εφαρμογή μας. Αν περιμέναμε τηλεφωνήματα και συλλογή των συχνών ερωτήσεων κτλ., παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας δηλαδή, δεν είχαμε καμία ελπίδα να ολοκληρώσουμε το εγχείρημα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">3. Προσήλωση στον στόχο. Υλοποιήθηκε το εγχείρημα – πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της χώρας μας να απογραφούν 770.000 άνθρωποι δημιουργώντας πάνω από 900.000 εγγραφές μέσα σε 20 μέρες, επειδή όλοι, όσο και αν αναγνωρίζαμε τα προβλήματα, δεν είπαμε το γνωστό «δεν εμπλέκομαι γιατί έχει μεγάλο ρίσκο», αλλά βάλαμε πλάτη και κάνοντας τους όποιους συμβιβασμούς δουλέψαμε για την ολοκλήρωσή της απογραφής. Αυτό και μόνο αυτό είχαμε ως στόχο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Κλείνω με αυτό που είναι πια γνωστό: Η απογραφή, κόστισε σε χρόνο των υπαλλήλων που απογράφηκαν – αναγκαίο κακό αν θες να εμπλέξεις τους ενδιαφερόμενους παρακάμπτοντας τις δύσκαμπτες διοικητικές δομές –, αλλά ως σύστημα δεν κόστισε ούτε ένα ευρώ παραπάνω από τα συνήθη έξοδα (τους υπαλλήλους, το ρεύμα, την απόσβεση των μηχανημάτων)! Αυτό και μόνο του ακούγεται και είναι – η λέξη portal είναι αρκετή για να προκαλέσει ρίγη –, επαναστατικό.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-70917702280010990092010-06-12T14:54:00.001+03:002010-06-13T00:59:14.291+03:00Τάδε έφη Βασκετούστρα<div style="text-align: justify;">- Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Υπάρχει μόνο ένας Θεός, το παιδί σου. Ο μόνος που μπορεί να σε αναγκάσει να μάθεις νοηματική γλώσσα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Πάρτε κουτάλια. Προβλέπεται πολύ σούπα με το μουντιάλ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: αυτοί που αναλαμβάνουν ευθύνες και αυτοί που τις αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Αν υπήρχε ελπίδα να διορθώσουμε τα προβλήματα εμείς, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Η μόνη ελπίδα είναι, <i>εμείς </i>να μην είμαστε <i>εμείς</i>.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Με την Εθνική μας ακυρώνεται η χρήση του ριπλέι.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Η αναβλητικότητα είναι η μητέρα όλων των λαθών.</div><div style="text-align: justify;"><br />
- Η ανθρωπότητα δεν έχει ανακαλύψει άλλη μέθοδο για να εμποδίσει τις άσπρες τρίχες να βγαίνουν: την καράφλα.<br />
<br />
</div><div style="text-align: justify;">- Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Αυτοί που ξέρουν από αριθμητική και αυτοί που δεν ξέρουν.</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-49386948697529035792010-02-26T00:10:00.000+02:002010-02-26T00:10:30.151+02:00Ο τελευταίος καφές<div style="text-align: justify;">Ήταν άνθρωπος της ρουτίνας. Ξύπνησε στις 8:30, λίγο αργότερα αν το συγκρίνεις με ένα ή δύο χρόνια πριν, αλλά συνηθισμένο για το τελευταίο διάστημα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πρωινές ετοιμασίες, και στον δρόμο. Το καφέ ήταν οκτώ λεπτά με τα πόδια. Ανηφόρα αλλά έτσι πρέπει. Πρώτα η ανηφόρα, και στον γυρισμό η κατηφόρα. Τότε που το σώμα αρχίζει να σκέφτεται τρόπους αντίστασης στο μυαλό, <i>τότε </i>βοηθάει η κατηφόρα. Τώρα το πρωινό σφρίγος και η αύρα τού έδινε δυνάμεις.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μπήκε μέσα και κάθησε στο συνηθισμένο. Είχε περάσει έξω από τον σταθμό και μάζεψε την free εφημερίδα του, καθόλα έτοιμος.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ο διπλός espresso ήρθε· ήπιε τις δυο γουλιές γρήγορα πριν κρυώσει. Τον υπόλοιπο θα τον έπινε σιγά σιγά όσο διάβαζε.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ίδια μαυρίλα και σήμερα, ακόμη και στις ελεύθερες εκδόσεις. Αυτές, που δεν έχουν ανάγκη να φορτώνονται με άχρηστα έντυπα και DVD που αγοράζουμε για να μην δούμε για να πουλήσουν. Αυτές που δεν ψάχνουν τον τσακωμό για να σε τραβήξουν, γιατί έχουν το μεγαλύτερο δέλεαρ: είναι τζάμπα. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όλα έχουν υπέρ και κατά θα μου πεις. Οι τζάμπα σε τραβάνε μέχρι να τις αποκτήσεις αλλά μετά τις βαριέσαι αμέσως - είναι οι τσούλες της ενημέρωσης. Αυτές που πληρώνεις έχουν λιγότερους πελάτες, αλλά αν δώσεις τα λεφτά, πρέπει να τις ξεκοκκαλήσεις από πάνω ως κάτω για να πάρεις όσο γίνεται περισσότερα πίσω. Μόνο τα γράμματα των αναγνωστών δεν διάβαζονται με τίποτε...</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"> Είχε σηκώσει τις κεραίες· το είχε μάθει τους τελευταίους οκτώ μήνες το κόλπο: Διάβαζε και πρόσεχε τι έλεγαν οι θαμώνες. Όχι όλα, προφανώς. Μόνο κάτι σκόρπια δεξιά και αριστερά, αρκετά όμως για να περνά την ώρα του ευχάριστα, να μαζεύει τσιτάτα για το βιβλίο που θα έγραφε κάποτε. (Δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος αλλά δεν τολμούσε να το παραδεχτεί· το άφηνε μόνο μέσα σε παρενθέσεις).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- Ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με την στύση μου, η καρδιά μου ήτανε! Λέει ο ένας μεσήλικας στο άλλο και σκάει ένα τρανταχτό γέλιο σε μια αρχαιόθεν προσπάθεια να ξορκίσει τον θάνατο. Ή μήπως ήταν ανέκδοτο που τώρα τελείωνε παραδίνοντας την ατάκα;</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"> Όχι. Ανέκδοτο είχε ακούσει προχθές από τους νεαρούς: </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">-Τελικά ποιο είναι το σωστό, ρωτάει η ξανθιά: Ιράν ή Ιράκ; </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"> Ο δεύτερος άργησε να το πιάσει, και μόνο τα γέλια του τρίτου άπλωσαν παλαμάρια και τον τράβηξαν μαζί τους. Παρατήρησε πως ο όγκος του γέλιου ανάμεσά τους ήταν σταθερός: Αν ο ένας αργούσε να ξεκινήσει, θα τελειώνε και τελευταίος. Πάντως κάθε τρεις λέξεις έσκαγαν στα γέλια, ανέμελοι θαρρείς, χωρίς να έχουν δει ειδήσεις, να έχουν ακούσει για την κρίση, να έχουν θυμώσει για τις επικρίσεις, να έχουν κλάψει γιατί έχουν αντικρύσει την φτώχια, τον πόνο και την μιζέρια.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Νέοι με κάθε σημασία της λέξης: Μικροί στην ηλικία, άβγαλτοι, άπειροι, αφελείς. Μακάρι να μην μεγαλώσουν, ευχήθηκε μέσα του. Λάθος. Μακάρι να μην <i>χρειαστεί </i>να μεγαλώσουν. Δεν είναι το ίδιο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Τελείωσε τον καφέ καθώς άκουσε τον τριαντάρη να βγάζει λογύδριο κατά της θρησκείας αποδεικνύοντας πως η ανισότητα των δύο φύλων έχει θρησκευτικές ρίζες.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Συνέχισε. Πορτοκαλάδα. Φυσική. Ευχαριστώ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Άρχισε, να κοιτάζει και τους γύρω του περισσότερο. Αν τελείωνε γρήγορα η εφημερίδα τότε δεν θα είχε τι να κάνει. Κοίταξε με θλίψη τον συνταξιούχο που φόραγε το ψαθάκι του καθώς είχε τελειώσει το μέτρημα των ψιλών. Δεν έβγαλε χαρτονόμισμα· πλήρωσε με κέρματα· είκοσι λεπτά πουρμπουάρ, από το μαύρο πορτοφολάκι για τα ψιλά, αυτό που μοιάζει με τακούνι. Αλήθεια φτιάχνει κανένας τέτοια πορτοφολάκια πια; Τα αγοράζει κάποιος σήμερα, χθες; Ή μήπως σταμάτησαν να τα φτιάχνουν εκεί κάπου λίγο μετά την μεταπολίτευση και τώρα πουλάνε από στοκ;</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η μόνη γυναίκα, ήταν λίγο ατημέλητη, καθόλου θηλυκή θα έλεγε, αν και είχε κάτι το ευάλωτο αυτή η πρωϊνή της εμφάνιση, κάτι που τραβάει ένα συγκεκριμένο είδος άντρα, αυτού που θέλει να προσφέρει προστασία· του μπράβου των σχέσεων. Διάβαζε ένα μικρό βιβλίο, με τα μικρά της δάχτυλα να δείχνει τις σειρές και σχεδόν να συλλαβίζει. Αίνιγμα τι έκανε τέτοια ώρα. Λες και ετοιμαζόταν για κάποιο διαγώνισμα ιθαγένειας και μάθαινε Ελληνικά. Μπα σε καλό σου, που τα βρίσκεις.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Κούνησε το κεφάλι, πλήρωσε και σηκώθηκε, αφήνοντας την εφημερίδα για τον επόμενο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Κίνησε για το σπίτι με μια αδιόρατη μελαγχολία· θα του λείψουν όλα αυτά.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Αύριο βλέπεις, μετά από οχτώ μήνες, ξαναέπιανε δουλειά.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-2879447500637554812010-02-08T00:11:00.000+02:002010-02-08T00:11:29.359+02:00Το πρόβλημά μας είναι ταξικό<div style="text-align: justify;">Διάβασα αυτό το <a href="http://booksreview.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=69:2010-02-05-18-42-30&catid=40:-4-2010&Itemid=55">άρθρο</a> και δεν μπόρεσα να κάνω κάποιες αρνητικές σκέψεις για την κατάσταση που φτάσαμε.</div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> Η αλήθεια είναι όμως, πως μου επέτρεψε να δω καθαρά, κάτι που θα έπρεπε να είχα καταλάβει από καιρό:</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><i>Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ταξικό.</i></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">Μην γελάτε, δεν προσχώρησα στο ΚΚΕ. Δεν μπορείς όμως να μην παραδεχτείς πως η μαρξιστική λογική έχει να μας δώσει εργαλεία για να καταλάβουμε την σημερινή κατάντια μας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όταν το συνειδητοποίησα ήταν σαν μια βαριά ομίχλη, μια αχλύ, να σηκώθηκε ξαφνικά, σαν να ήρθε η επιφοίτηση, (epiphany θα πούνε οι φίλοι και σύμμαχοί μας Βρεττανοί).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Τι είναι κοινό στα θέματα του Ασφαλιστικού και του Φορολογικού; Για ποιον λόγο η Φοροδιαφυγή μας διαφεύγει; Γιατί η μόνη μεταρύθμιση που βλέπουμε είναι η μεταρύθμιση των μεταρυθμιστικών διαθέσεων των Κυβερνήσεών μας;</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μα φυσικά οι τάξεις μας.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Όταν σε όλον τον κόσμο ταξικά θεωρούνται τα προβλήματα που έχει μία τάξη επειδή καταπιέζεται από κάποια άλλη, στην Ελλάδα ακολουθούμε τον τρίτο δρόμο και έχουμε άλλου είδους ταξικά προβλήματα, μοναδικά στον κόσμο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το πρόβλημά μας είναι πως δεν έχουμε φτιάξει σωστές τάξεις!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Αντί να έχουμε τους φτωχούς εργάτες και τους πλούσιους βιομηχάνους, έχουμε τους καλούς γιατρούς μαζί με τους αγιογδύτες κυνηγούς φακελακίων. Έχουμε τους έντιμους εφοριακούς στοιβαγμένους με τους εκβιαστές ολκής.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έχουμε τους Δικηγόρους που δουλεύουν δωρεάν για άπορους, με τους τηλεορασάκηδες καλοπληρωτές δικαστών. Ή τους άμισθους, στυγνά εκμεταλλευμένους δημοσιογράφους, με τους επαγγελματίες χειραγωγούς - προς ίδιον όφελος - της κοινής γνώμης.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Να συνεχίσω; Τους αγρότες που δουλεύουν έξω στις καιρικές συνθήκες <i>για χασούρα, </i>με τους επαγγελματίες επιχορηγούμενους συνεταιριστοφάγους. Αυτούς που κλείνουν δρόμους χωρίς στοιχειωδώς να ξέρουν ποιούς χτυπάνε με αυτή την κίνηση.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έχει και άλλο: Τους βενζινοπώλες που χάνουν από τις αυξήσεις και τους λαθρέμπορους με τα σλέπια, τους ταξιτζήδες που τρέμουν μην πεθάνουν στην βραδινή βάρδια με τους διαμαρτυρώμενους γιατί θα αυξηθεί η φορολογία από τα δυσθεώρητα ύψη των €500 το έτος.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η λίστα ατελείωτη.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έλεος.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πάντα μάλωνα γιατί έλεγα πως υπάρχει μεγάλη ευθύνη του ενός εκάστου από εμάς. Πάντα μου αντέτειναν πως η ευθύνη είναι της κυβέρνησης που εξέθρεψε αυτόν τον λαό.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σήμερα είδα την λύση στον γρίφο. Φταίει η ενδιάμεση εκπροσώπευση. Φταίνε τα συνδικάτα, οι συνεταιρισμοί, τα διάφορα επιμελητήρια και παντός είδους ομάδες, οργανώσεις, γκρουπούσκουλα. Αυτοί φταίνε. Διαλέγουν με προσοχή τα μέλη τους ώστε να είναι μισοί μισοί. Μισοί καλοί και μισοί σκάρτοι. Έτσι, όποτε κυνηγάς τους σκάρτους βάζουν μπροστά τους καλούς και κόβουν την φόρα του ελεγκτή, του μεταρυθμιστή, του νεωτεριστή.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"Μα καλά θα βάλετε φόρο στα αυτοτελώς φορολογούμενα εισοδήματα των Δημοσίων Υπαλλήλων;" Δεν γίνεται. Θα βρούνε τον καϋμένο τον δασκαλάκο, τον κακομοίρη με τα τέσσερα παιδιά, την περίπτωση την αδικημένη τέλως πάντων και θα στην φέρουν. Νάτη η Αδικία. Αδικία όχι αδικία. Με Α κεφαλαίο. Έτσι, η κυβέρνηση σταματάει, και για τους σωστούς τους λόγους, λέει το Μεγάλο Όχι. Αυτό το Όχι όμως, είναι που την τρώει.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Αν είναι όμως αυτό το πρόβλημα, τότε κάπου εκεί είναι και η λύση. Πρέπει να δώσουμε κίνητρα για να αυτοκαθαριστούν οι τάξεις από τα παράσιτα, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να νικήσουμε στο ιδεολογικό πεδίο. Ίσως πρέπει να κατασυκοφαντούμε ολόκληρες ομάδες μέχρι να αυτοκαθαριστούν. Άδικο θα μου πείτε. Άδικο. Και τώρα; Είναι εικόνα Δικαιοσύνης αυτή που βλέπετε γύρω σας;</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Βρείτε άλλον τρόπο, δεν έχει σημασία. Αλλά πρέπει ο σύλλογος των Εφοριακών να διώξει αυτούς που κλέβουν. Ας μείνουν οι μισοί δεν με νοιάζει. Και <i>μετά</i> θα του αναγνωρίσω το δικαίωμα στην απεργία. <i>Μετά. Όχι τώρα.</i></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έλεος. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έχω αρχίσει και την λέω συχνά αυτή την λέξη.<i> </i>Επιτέλους, μην μου δίνετε άλλη αφορμή.</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-31516436869606853012009-10-02T21:18:00.000+03:002009-10-02T21:18:37.556+03:00Η ουσία του συμβολισμούΘα ήθελα συμβολικά, να πάρω για μια φορά έστω, μια απόφαση ουσίας.<br />
<br />
Αφού ως τώρα ουσιαστικά έχω κάνει μόνο συμβολικές πράξεις...Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-39127702167932125862009-09-19T11:52:00.002+03:002009-09-19T11:56:07.433+03:00Εκλογές πάλι...<div style="text-align: justify;">Κάνω έκκληση στην αποχή. Κάνω έκκληση στο λευκό.<br /><br />Έλα.<br /><br />Μου λείπεις.<br /><br />Έλα και κάνε παρέα με τα μικρά κόμματα. Κάνε παρέα με τους κατατρεγμένους. Τους οικολόγους, τους κυνηγούς, τους γυμνούς και τους ξυπόλητους.<br /><br />Δώσ τους λίγη δύναμη και λίγη φωνή.<br /><br />Δεν θα την πουλήσουν.<br /><br />Κυρίως όμως όταν τους την δώσεις, θα την πάρεις από τους μεγάλους. Αυτούς που επιτέλους θα πρέπει να αρχίσουν να βλέπουν ποσοστά από 3... και όχι από 4...<br /><br />Γιατί αν πάρουν από 30% οι δυό τους τότε θα πέσει πολύ γέλιο.<br /><br />Έλα ψυχή μου, έλα.<br /><br />Μου λείπεις.<br /></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-22990570951955598772009-08-13T10:28:00.004+03:002009-08-13T10:42:26.533+03:00Η Δημοσιογραφία στην υπηρεσία της Κοινωνίας<div style="text-align: justify;">Από όπου και να πιάσεις το <a href="http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8196564.stm">θέμα</a> δεν τελειώνει με τίποτε.<br /><br /></div><ul style="text-align: justify;"><li>Να θίξω την μιζέρια της Εγχώριας Δημοσιογραφίας που δεν έχει καταλάβει πως η θεαματικότητα θέλει Αρετή και Τόλμη, θέλει καινοτομία, θέλει συνεχή ανανέωση;</li><li>Να πω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);</li><li>Να μιλήσω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);</li><li>Να κοιτάξω την μεταμοντέρνα εκδοχή του γιού που ακολουθεί το επάγγελμα του πατέρα του;</li><li>Να εντρυφήσω στις απαραίτητες γνώσεις εφόδια που του έδωσε η προηγούμενη δουλειά του, στο να κάνει ευσυνείδητα την επόμενη;</li><li>Να υποθέσω και να κάνω σενάρια για το αν το σώμα που τον έδιωξε, τον κυνηγάει ες αεί;</li><li>Να δω τι επιτυχημένος θεσμός αυτός της πολιτικής ασυλίας· απόδειξη η χρονική και γεωγραφική διασπορά του;</li><li>Να κλάψω γιατί σε χώρα που σε αυτά τα θέματα μου φαίνεται πιο υπανάπτυκτη από την δική μας, η αστυνομία κάνει καλύτερα την δουλειά της από ό,τι εδώ;</li><li>Προτιμώ να γελάσω χαιρέκακα με την υπόθεση πως η δικαιοσύνη θα κάνει την δουλειά της όπως και εδώ, και θα δικαιώσει τον λαμπερό επιχειρηματία.<br /></li></ul><div style="text-align: justify;"><br /></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-87816155208758619162009-07-13T01:45:00.003+03:002009-07-13T01:52:17.120+03:00Αγγελία<div style="text-align: justify;">Ζητείται μαγνήτης σαν και αυτόν που έφερε την επανάσταση στην βιομηχανία της ραπτικής, μαζεύοντας όλες τη βελόνες και καρφίτσες και εξαφανίζοντας τα εργατικά ατυχήματα που ταλάνιζαν τον κλάδο. Θέλουμε έναν μαγνήτη για τις αγωνίες ώστε να τις μαζεύουμε στην γωνία και να μην μας κάνουν την ζωή μαύρη. Πρέπει να μαγνητίζει αγωνίες για το αν θα βρούμε εισιτήριο με το πλοίο στις διακοπές, για τα σπυράκια του μωρού, για το αν θα περάσουμε αρκετά μακριά από την οικογένειά μας στις πανελλαδικές, για το αν θα μπει σε μια σχολή που θα βρίσκει δουλειά αύριο το παιδί, για το τι θα γίνει με τους βρωμομετανάστες, για το αν θα επιζήσουμε σε αυτή την χώρα ή πρέπει να κρυφτούμε σε κανένα φορτηγό και να πάμε στην επόμενη, για το πότε θα αλλάξει επιτέλους κάτι σε αυτή την χώρα, για το πότε θα <span style="font-style: italic;">αλλάξουμε </span>επιτέλους κάτι σε αυτή την χώρα. Δεκτές και αγωνιοσκούπες. Είναι λίγο πιο κουραστικές από τους μαγνήτες, αλλά είμαστε διατεθιμένοι να κουραστούμε.<br /></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-34841810053129854642009-06-05T23:32:00.001+03:002009-06-05T23:34:15.338+03:00Home<div style="text-align: justify;">Όσοι είχαν την τύχη να δουν το Home στον Skai απόψε, δεν μπορούν πια να αμφιβάλλουν πως το περιβάλλον, πρέπει να είναι πρώτο στην σκέψη κάθε απόφασής μας, μεγάλης ή μικρής.<br /><br /></div>Και ναι, αυτό ξεκινάει με την ψήφο μας την Κυριακή....Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-3712664681287315162009-05-30T00:30:00.003+03:002009-05-30T00:35:47.443+03:00Δωμάτια με θέα<div style="margin: 0px auto 10px; text-align: justify;">Το 1994 με ένα παλιόπαιδο από αυτά που ο χρόνος τα μεταλλάσει σε κουμπάρους, πήγαμε διακοπές στην Ίο. Δύο πράγματα θυμάμαι από εκείνες τις διακοπές (οκ, οκ θυμάμαι περισσότερα αλλά δύο φτάνουν για τώρα).<br /><br />Ένα βράδυ πήραμε το λεωφορείο για την χώρα το οποίο ήταν γεμάτο μέχρι ασφυξίας. Καθόμαστε όρθιοι περιμένοντας να ανέβει τις ανηφοριές, πράγμα που έκανε με περισσή στεναχώρια και ασθμαίνοντας. Ακριβώς πίσω μου είναι δυο τουρίστες, Ιρλανδοί θα έλεγα τώρα αν με ρωτούσες.<br /><br />Ενώ έχουμε όλοι ιδρώσει και ελπίζουμε να φτάσουμε σώοι χωρίς να μας φύγει το ζελέ από τα μαλλιά, ξαφνικά ακούω τον ένα από τους δύο:</div><br /><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;"><br />A long, long time ago...<br />I can still remember<br />How that music used to make me smile.<br />And I knew if I had my chance<br />That I could make those people dance<br />And, maybe, they'd be happy for a while.<br /><br />But February made me shiver<br />With every paper I'd deliver.<br />Bad news on the doorstep;<br />I couldn't take one more step.<br /><br />I can't remember if I cried<br />When I read about his widowed bride,<br />But something touched me deep inside<br />The day the music died.<br /></div><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: justify;"><br />Και τότε, θαρρείς με μια φωνή όλο το λεωφορείο συνέχισε:<br /></div><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;"><br />So bye-bye, miss american pie.<br />Drove my chevy to the levee,<br />But the levee was dry.<br />And them good old boys were drinkin' whiskey and rye<br />Singin', "this'll be the day that I die.<br />"this'll be the day that I die."<br /></div><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: justify;"><br />Α, δεν πήγαμε παραπέρα, συνεχίσαμε τρεις η τέσσερεις φορές το ρεφραίν.<br /><br />Και όταν τελειώσαμε - το λεωφορείο θαρρείς πως είχε πάρει θάρρος και την είχε καταπιεί την ανηφοριά - γυρνάει ο ένας Ιρλανδός στον άλλο:<br /><br />See, I told you they'd know it!<br /><br />Με το λεωφορείο λοιπόν πηγαίναμε στην χώρα και πίναμε μέχρι το πρωί σε ένα δωματιάκι μικρό χωρίς θέα χωρίς αέρα αλλά με ποτά, τηλεοράσεις στον τοίχο(!), και καλή μουσική.<br /><br />Τι καλή δηλαδή, AC/DC όλη νύχτα! Χορεύαμε, μιλούσαμε, πίναμε, χτυπιόμασταν και κάτι που δεν θυμόμαστε να κάνουμε αρκετά: γελούσαμε.<br /><br />Τέλειο μαγαζάκι, τέλειο δωματιάκι που κάποιος έφτιαξε και μας χάρισε στιγμές μοναδικές. Μας κράτησε τρεις μέρες κοντά του μέχρι που ο φόβος έχασε οριστικά από τις ορμόνες και βγήκαμε στο κυνήγι.<br /><br />Έστω και αν δεν έβαλε ούτε ένα τραγούδι από άλλο συγκρότημα κάθε νύχτα, όλη νύχτα.<br /><br />Χθες, βρεθήκαμε σε ένα μεγαλύτερο δωμάτιο. Όμως και αυτό είχε τα Video Wall του, και αυτό είχε την ίδια θέα, και σ'αυτό το μενού είχε μόνο AC/DC.<br /><br /><br /></div><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;"><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT8wzxXEI/AAAAAAAAAs4/1KdShg3jGzI/s1600-h/IMG_0055.JPG"><img alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT8wzxXEI/AAAAAAAAAs4/1KdShg3jGzI/s320/IMG_0055.JPG" border="0" /></a> </div><br /><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT9LUKiuI/AAAAAAAAAtA/GacL2gGsM9w/s1600-h/IMG_0066.JPG"><img alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT9LUKiuI/AAAAAAAAAtA/GacL2gGsM9w/s320/IMG_0066.JPG" border="0" /></a> </div><br /><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT9agG0RI/AAAAAAAAAtI/UtNhViPsNx4/s1600-h/IMG_0067.JPG"><img alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/SiBT9agG0RI/AAAAAAAAAtI/UtNhViPsNx4/s320/IMG_0067.JPG" border="0" /></a> </div><br /><div style="margin: 0px auto 10px; text-align: justify;"><br />Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια.<br /><br />Αμφιβάλλω πολύ.<br /><br />Αλλά δεν μπορώ να μην φαντάζομαι, τον φίλο από την Ίο, να έχει έρθει με το πλοίο και να βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με μας χθες, χτυπώντας το κεφάλι πάνω κάτω... </div><div style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://picasa.google.com/blogger/" target="ext"><img src="http://photos1.blogger.com/pbp.gif" alt="Posted by Picasa" style="border: 0px none ; padding: 0px; background: transparent none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;" align="middle" border="0" /></a></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-7077647933905712792009-05-14T18:00:00.003+03:002009-05-14T18:08:46.022+03:00Φαντασίωση<div style="text-align: justify;">- Σήκω πάνω ρε και φύγε.<br /><br />- ;;;<br /><br />- Σήκω είπα δεν μπορώ να σε βλέπω.<br /><br />- Σας παρακαλώ...<br /><br />- Άκουσες τι σου είπα; Θέλω να πιω έναν καφέ με την ησυχία μου και δεν γίνεται αυτό με την φάτσα σου μπροστά μου. Δεν μπορώ να ανανπνέω τον αέρα που μολύνεις.<br /><br />- Μα τι λέτε τώρα;<br /><br />- Αυτό που ακούς. Είσαι μονάχα βάρος σε αυτόν τον πλανήτη. Ξέρεις γιατί; Γιατί ενώ κλέβεις, και το ξέρει όλη η Ελλάδα, ενώ σε έχουν κάνει σούργελο σε όλα τα κανάλια, εσύ συνεχίζεις να κυκλοφορείς από εκδήλωση σε εκδήλωση.<br /><br />- Δεν σας επιτρέπω κύριε.<br /><br />- Δεν με ενδιαφέρει τι επιτρέπεις και τι όχι. Το θέμα είναι πως δεν είσαι άντρας. Δεν έχεις την αξιοπρέπεια να δεχτείς τα χτυπήματα της μοίρας. Έκλεψες, σε έπιασαν, δέξου το. Αλλά αντέδρασες σαν ανέτοιμος και σαν χέστης.<br /><br />-Μα τι λέτε τώρα.<br /><br />- Ρε άντε φύγε ρε Παυλίδη είπαμε. Φύγε να ησυχάσουμε και να πιούμε τον καφέ μας. Άντε πια.<br /><br />- !!!!</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-29577911863300999522009-04-26T18:46:00.001+03:002009-04-26T18:46:58.602+03:00Επιστολή στον κ. ΠορτοσάλτεΑγαπητέ κ. Πορτοσάλτε,<br /><br />Ανήκετε στην μερίδα εκείνη των δημοσιογράφων η οποία πιστεύει στην δημοσιογραφική δράση. Πιστεύετε πως "μέχρι τώρα οι δημοσιογράφοι αρκούνταν να περιγράφουν τον κόσμο. Η ουσία είναι να τον αλλάξουν.", για να παραφράσω την 11η θέση.<br /><br />Είναι άξια επαίνου αυτή η προσπάθειά σας να ερευνήσετε, να κριτικάρετε, να αποκαλύψετε, τα κακώς κείμενα της Ελληνικής Πολιτείας. Από τον Ασωπό μέχρι το δάσος του Σέιχ Σου· από το εγκατελειμένο σπίτι που καταρρέει στο τσιμεντομένο πάρκο-πάρκινγκ.<br /><br />Ευτυχώς για εσάς ως δημοσιογράφο (δυστυχώς ως πολίτη), υπάρχει άφθονη δουλειά. Κατακλύζεστε είμαι σίγουρος από email με θέματα προς διερεύνηση. Δεν είναι τυχαίο πως υπάρχει διάχυτη δυσαρέσκεια στους πολίτες για την κατάσταση της χώρας μας. Ήθελα να συμπληρώσω στους περισσότερους τομείς. Θα έπρεπε όμως να πω σε όλους τους τομείς, αφού δεν μπόρεσα να σκεφτώ έστω και έναν που να λειτουργεί ικανοποιητικά.<br /><br />Σας κάνω έκκληση και εγώ με την σειρά μου να κοιτάξετε ένα θέμα που μας αφορά όλους. Ένα θέμα που ανήκει στην καρδιά των προβλημάτων που μας ταλανίζουν. Έχει βρεθεί ένας άνθρωπος που μπορεί να βοηθήσει να εστιαστούν οι προσπάθειες όλων μας στο συγκεκριμένο ζήτημα.<br /><br />Ο άνθρωπος είναι ο κ. Θ. Τενέζος ο οποίος κάνει απεργία πείνας έξω από την επιτροπή ανταγωνισμού. Ξέρω πως γνωρίζετε το θέμα και πως έχετε για λίγο ασχοληθεί με αυτό. Πρέπει όμως να ασχοληθείτε ενδελεχέστερα και πιο επισταμένα. Μην αφήσετε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Τα καρτέλ, η ατιμωρησία, η ακρίβεια, η ασυδοσία των ισχυρών, η υποταγή των κρατικών λειτουργών σε ιδιωτικά συμφέροντα, η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από κατευθυνόμενα μέσα - <i>όλα </i>μαζί τα προβλήματα που μας απασχολούν ως κοινωνία, συγκατοικούν σε μια ανίερη συμβίωση, σε ένα κοινόβιο από την κόλαση, σε μια μικρογραφία της παθογένειας, σε <i>αυτό </i>το πρόβλημα.<br /><br />Δείτε το. Εξετάστε το. Δεν λέω πως ξέρω όλα τα δεδομένα. Ζητήστε τα. Αν μη τι άλλο ο άνθρωπος τα προσφέρει απλόχερα. Δεν είναι απλή απόφαση η απεργία πείνας. Την πήρε και την υλοποιεί. Μην αφήνετε έναν άνθρωπο να πεθαίνει κοιτώντας αλλού. Μην αφήσετε η προσπάθεια αυτή να πάει χαμένη. Στηρίξτε την ή έστω εξετάστε την και προβάλετε την πραγματικότητα όπως εσείς την αντιλαμβάνεστε.<br /><br />Μην την αφήνετε όμως να την φάει το μαύρο σκοτάδι.<br /><br />Δεν το αξίζει.<br /><br />Δεν το αξίζετε.<br /><br />Με τιμή,<br />Βάσκες<br /><br />Υ.Γ.1 Αν σας ενοχλεί που γράφω το μπλογκ μου με ψευδώνυμο και έτσι σας στέλνω και την επιστολή, επικοινωνήστε μαζί μου και θα σας δώσω τα στοιχεία μου.<br /><br />Υ.Γ.2 Αν θέλετε απαντήστε μου. Έστω και ευγενικά απορρίπτοντας το αίτημά μου. Μην στέκεστε στην θλιβερή ουρά των αρμοδίων που κρύβονται μην απαντώντας. Είναι ήδη κάτι παραπάνω από αρκετοί.Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-36403864285825840302009-04-20T18:13:00.003+03:002009-04-20T18:20:00.818+03:00Επιτέλους γυρίστε από τις διακοπές<div style="text-align: justify;">Επιτέλους, ας γυρίσουν όλοι οι δημοσιογράφοι και οι κυβερνώντες από τις παρατεταμένες διακοπές τους.<br /><br />Επιτέλους, ας τους φωτίσει το φως που με τόσο κόπο κράτησαν στις παλάμες τους κόντρα στο θέλημα του Αιόλου.<br /><br />Επιτέλους, ας ασχοληθούν με <a href="http://www.stopcartel.gr/gr/en.php">κάτι</a> που έχει σημασία για όλους μας, <a href="http://www.stopcartel.org/tv.php">κάτι</a> που μας αγγίζει όλους γιατί πρόκειται για μια προσπάθεια που κάνει ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.<br /><br />Επιτέλους, ας σπάσει η ένοχη σιωπή.</div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-88219429597171537102009-04-06T20:40:00.004+03:002009-04-06T20:58:29.453+03:00Κάτι ίσως να κινείται...Αναμεταδίδω από το <a href="http://foxnews.gr/?p=3520">Fox News</a> τα νέα για την εκπομπή του ΑΝΤ1.<br /><br />Επιτέλους ακούγεται δειλά δειλά το γεγονός της απεργίας του Τενέζου. Είναι ένα πρώτο βήμα.<br /><br />Ένα πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της ανθρωπιάς μας. Άργησε. Δεν είναι αρκετό.<br /><br />Είναι όμως κάτι.Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-26758003128959153102009-04-01T17:50:00.003+03:002009-04-01T17:52:24.829+03:00Η αναλγησία συνεχίζεται...<div style="text-align: justify;">Ο Θοδωρής μας έστειλε το παρακάτω παρακαλώντας μας να το δημοσιεύσουμε. Το κάνουμε με χαρά, μια και δεν υπάρχουν κανάλια προς τα ΜΜΕ ώστε να κάνουν αυτά την δουλειά τους. Η ανεξαρτησία του Τύπου σε όλο το μεγαλείο της.<br /></div><br /><div id=":41" class="ii gt"><p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; color: rgb(51, 204, 255);">Βλέποντας την αναλγησία και την ένοχη δήθεν αδιαφορία του πολιτικού κόσμου και των μηχανισμών ελέγχου και δικαιοσύνης, που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μόνον για ιδιοτελή συγκάλυψη της ύπουλης επίθεσης λάσπης που εκτοξεύεται εναντίον μου, προστατεύοντας τα μεγάλα συμφέροντα, ΕΠΩΝΥΜΑ σας στέλνω:</p> <ul style="font-weight: bold; color: rgb(51, 204, 255);"><li><p style="margin-bottom: 0cm;">Μηνυτήρια αναφορά ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών κατά του Σπυρίδωνος Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για τα αδικήματα:<br />α) κατάχρηση εξουσίας (άρθρο 239 Π.Κ.)<br />β) παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.)<br />γ) παρασιώπηση εγκλημάτων (άρθρο 232 Π.Κ.)</p> </li><li><p style="margin-bottom: 0cm;">Συμπληρωματικό υπόμνημα της IRON TENCO Α.Ε. επί της ως άνω μηνύσεως κατά του Σ. Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Ενώπιον του κ. Πταισματοδίκου Αθηνών (19ο Τμήμα).</p> </li><li><p style="margin-bottom: 0cm;">Διάταξη του Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών Ιω. Π. Διώτη, για άσκηση ποινικής δίωξης κατά του Σπυρίδωνος Ζησιμόπουλου του Κων/νου, προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού για παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.), της 2/7/2008.</p> </li></ul> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);">Σας παρακαλώ για την αναδημοσίευση των στοιχείων.</p> <p style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm; font-weight: bold; color: rgb(51, 204, 255);">Τενέζος Θεόδωρος</p><span style="font-size: 78%; color: black;"><span style="font-size: 130%;"><span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; font-family: Arial;">Email: <a href="mailto:tenezos@hotmail.com" target="_blank">tenezos@hotmail.com</a></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);"> </span><span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; font-family: Arial;">Τηλ: 6982009287</span></span></span> </div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-78067574850387925122009-03-29T02:30:00.005+02:002009-03-30T00:20:22.780+03:00The Revolution Will Not Be Televised<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/p43YYovonS0&hl=en&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/p43YYovonS0&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><div style="text-align: justify;"><br />Πέρασα σήμερα από τον Θοδωρή. Είναι καλά, ευδιάθετος και τρομερά αισιόδοξος πως όλα θα πάνε καλά. Όλα θα γίνουν καλύτερα, τώρα που σιγά σιγά τα κόμματα ενεργοποιούνται και που τα κανάλια δεν μπορούν να το αγνοήσουν για πολύ περισσότερο.<br /><br />Θοδωρή, ελπίζω να έχεις δίκιο. Ελπίζω η αισιοδοξία σου να επαληθευτεί στο ακέραιο. Να ξέρεις πως ο αγώνας σου είναι έμπνευση για όλους μας, για όλους τους ανθρώπους του καναπέ που βγαίνουν από το σαλιγκαρόσπιτό τους μια στις τόσο και τους τυφλώνει το φως.<br /><br />Αυτή την φορά θα τυφλωθούν οι άλλοι.<br /><br />Όσοι θέλουν να δουν την επανάσταση στην τηλεόραση ας πάνε <a href="http://www.stopcartel.org/tv.php">εδώ</a>. Κυρίως όμως, ας σηκωθούν από την καρέκλα τους.<br /><br />UPDATE: Αύριο το Βράδυ (Δευτέρα 30/3) 20:30 με κεριά στον Θοδωρή. Όλοι πρέπει να πάμε.<br /></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-70134264512448531642009-03-25T22:54:00.001+02:002009-03-25T22:58:19.786+02:00Κάλεσμα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/ScqawNrsmiI/AAAAAAAAAqI/hSRZJ7DV4_s/s1600-h/%CE%A4%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CF%82.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 234px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_mlhEV0sG46o/ScqawNrsmiI/AAAAAAAAAqI/hSRZJ7DV4_s/s400/%CE%A4%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CF%82.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5317232463161629218" border="0" /></a><br /><img src="file:///C:/DOCUME%7E1/xtheoxar/LOCALS%7E1/Temp/moz-screenshot.jpg" alt="" /><img src="file:///C:/DOCUME%7E1/xtheoxar/LOCALS%7E1/Temp/moz-screenshot-1.jpg" alt="" />Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-815533779298415048.post-19889329154222487672009-03-23T16:18:00.004+02:002009-03-26T00:19:19.607+02:00Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Ανάπτυξης<div style="text-align: justify;">Αγαπητέ κ. Χατζηδάκη,<br /><br />Σας γράφω ως ένας πολίτης και μπλόγκερ, που αν και εν γένει δεν είμαι θετικά διακείμενος στην κυβέρνησή σας, εντούτοις αναγνωρίζω το ήδη σημαντικό έργο που έχετε επιτελέσει στο σύντομο χρονικό διάστημα της υπουργικής σας θητείας. Είστε, αν μη τη άλλο, άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων, ως η πλειονότητα των πολιτικών που ενδημούν.<br /><br />Αυτή ακριβώς η αναγνώριση, μού δίνει το θάρρος να σας στείλω το παρόν γράμμα και να σας προτρέψω και εγώ, μαζί με τόσους άλλους στο διαδίκτυο αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία να σκύψετε στο πρόβλημα που θέλει να φέρει στο φως ο κ. Θ. Τενέζος με την απεργία πείνας που πραγματοποιεί εδώ και 39 ημέρες.<br /><br />Το ζήτημα που θέτει, στην πραγματικότητα, δεν έχει πολιτική χρειά. Ίσως είναι και αυτό ένα σημάδι του βάθους των προβλημάτων που μαστίζουν την χώρα μας. Ενώ σε κάθε ευνομούμενη κοινωνία θα έπρεπε οι κοινωνικές δυνάμεις να μάχονται για την πολιτική κατεύθυνση της χώρας εδώ δεν έχουμε ούτε τα αυτονόητα: Δικαιοσύνη, Ισονομία, Κάποιες (όχι ίσες απλώς <i>κάποιες</i>) ευκαιρίες για όλους.<br /><br />Ο κ. Τενέζος προσπάθησε να ενσαρκώσει τον πλέον σημαντικό εκπρόσωπο του σύγχρονου καπιταλισμού, και δη της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του: Τον Σουμπετεριανό επιχειρηματία. Αυτόν που με μόχθο στήνει από το μηδέν μια δική του επιχείρηση, ρισκάροντας και κοπιώντας, κερδίζοντας για τον εαυτό του και τους δικούς του αλλά και δίνοντας κάτι πίσω στην κοινωνία: Επαγγελματική εξυπηρέτηση και, σε μια στιγμή τρέλλας προφανώς, φτηνότερες υπηρεσίες.<br /><br />Αυτό ακριβώς τον έβαλε στο μάτι αυτών που θέλουν να απομυζούν τους κοινωνικούς πόρους, αυτών που είναι οι πραγματικοί ενάντιοι των μεταρρυθμίσεων και των εκσυγχρονισμών, αυτών που υποθάλπουν την ακρίβεια, αυτών που πράγματι μπορούν να αποκληθούν συντηρητικοί: Του καρτέλ.<br /><br />Αυτοί είναι εχθροί <i>μας συνολικά</i>. Όχι δικοί μου η δικοί σας. Είναι εξίσου εχθροί της κ. Παπαρήγα και του κ. Καραμανλή, αλλά και όλων των κομμάτων. Είναι αυτοί που δεν αφήνουν λεφτά για τον συνταξιούχο, αυτοί που δεν επιτρέπουν την δικαίωση του μικρομεσαίου, αυτοί που επιτρέπουν στους βουλευτές <i>τους </i>να βγαίνουν, και εμποδίζουν αυτούς που πραγματικά τιμούν το αξίωμα.<br /><br />Αυτούς πρέπει να πατάξουμε. Αυτοί είναι οι οχτροί και έχουν ήδη μπει στην πόλη. Δεν πρέπει άλλο να συνεχίζουμε να γελάμε σαν τα παιδιά.<br /><br />Είστε σε θέση που μπορεί <i>και </i>να κάνει κάτι ουσιαστικό αλλά <i>και </i>να δώσει το παράδειγμα. Πρέπει να σταματήσουμε να φωνάζουμε ζήτω και γεια σαν κάθε μέρα.<br /><br />Ο χρόνος του κ. Τενέζου, ο χρόνος της αθωώτητάς μας τελειώνει με αμείλικτο ρυθμό.<br /><br />Με τιμή αλλά και ανυπομονησία,<br /><br />Βάσκες<br />http://basquez.blogspot.com<br /><br /><span style="font-weight: bold;">UPDATE:</span><br />H Butterfly ξεκίνησε μια όμορφη προσπάθεια πίεσης στα ΜΜΕ. Έστειλα και εγώ λοιπόν την επιστολή σε όλα τα email που αναγράφονται <a href="http://butterfly-butterflysworld.blogspot.com/">εδώ</a>. Περιμένω κάποιος επιτέλους να κάνει κάτι σε αυτή τηνχώρα. Η επιστολή αναλυτικά:<br /><br /><em>Αγαπητοι κυριοι, </em><br /><em></em><br /><em></em><em>Εδω και 39 ημερες, ενας συμπολιτης μας, ενας συνανθρωπος μας, εχει θεσει τη ζωη του σε κινδυνο, ως εκφραση διαμαρτυριας και απελπισιας στην παντοδυναμια των καρτελ, που με αθεμιτα μεσα διαμορφωνουν τις τιμες και τον ανταγωνισμο και καταπινουν τις μικρομεσαιες επιχειρησεις, οταν αυτες πανε να αναπτυχθουν και δεν ακολουθουν τους δικους τους κανονες.</em><br /><em></em><br /><em>Ο Θοδωρης Τενεζος, κατεστραμμενος απο τα καρτελ, αντιμετωπιζοντας την αδιαφορια του κρατους και των θεσμων, βρισκεται για 39η εβδομη ημερα εξω απο το κτιριο της Επιτροπης Ανταγωνισμου σε απεργια πεινας. Κανενα καναλι δεν εχει ασχοληθει ιδιαιτερα -εως καθολου- με το θεμα, δειχνοντας μια αδιαφορια ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΟΠΤΗ. Και φυσικα, δεν υπαρχει ουτε μια περιπτωση στο εκατομμυριο να μην το γνωριζουν τα ΜΜΕ, αφου εχει κυριολεκτικα βουιξει το διαδικτυο. Για την αδιαφορια των πολιτικων παραγοντων, ας μη μιλησουμε καν! </em><br /><em></em><br /><em>Παρόλα αυτά, ως Ελληνας πολίτης, θέλω να διατηρώ την πίστη και πεποίθηση ότι η χώρα μου έχει ανθρώπους με αίσθηση του δικαίου και του καθήκοντος. Περιμένω από εσάς να τιμήσετε τη θέση σας στην καρδιά των ανθρώπων που εμπιστεύονται σε εσάς την ενημέρωσή τους και να αναδείξετε αυτό το μείζον θέμα, όπως του πρέπει. Όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεσή σας. Και σας καθιστώ όλους τους δημοσιογράφους, εάν δεν ασχοληθείτε με το ζήτημα αντικειμενικά και εγκαίρως, υπεύθυνους για την υγεία του Θεόδωρου Τενεζου! Σας υπενθυμιζω οτι πλησιαζει τις 40 ημερες χωρις φαγητο!</em><br /><em></em><br /><em>Και για οποιον εχει αμφιβολια, υπαρχει 24ωρη επικοινωνια και μπορειτε να δειτε τον Θοδωρη Τενεζο διαδικτυακα ανα πασα στιγμη της ημερας εδω: </em><a href="http://www.stopcartel.org/tv.php"><em>http://www.stopcartel.org/tv.php</em></a><br /><em>Επιπλεον, εχει στειλει στον πρωθυπουργο μια ανοικτη επιστολη, οπου αναφερει την ιστορια του και τα αιτηματα του. Μπορειτε να την διαβασετε εδω: </em><a href="http://www.stopcartel.gr/gr/view.php?id=281"><em>http://www.stopcartel.gr/gr/view.php?id=281</em></a><em> </em><br /><em></em><br /><em>Θα ηθελα να σας ενημερωσω οτι η επιστολη μου αυτη θα δημοσιοποιηθει, μαζι με την απαντηση σας φυσικα, στο διαδικτυο, απο την ιστοσελιδα μου και απο τις υπολοιπες ιστοσελιδες που παρακολουθουν με αγωνια την εξελιξη και την πορεια της υγειας του Θεόδωρου Τενεζου. Θα σας παρακαλουσα να διερευνησετε το θεμα το συντομοτερο, καθως καθε ωρα που περναει ειναι πλεον κρισιμη. </em><br /><em></em><br /><em>Αναμένω την αμεση απαντηση σας. </em><br /><em>Με εκτιμηση,</em><br /><em>Βάσκες</em><br /><em></em><br /><a href="http://basquez.blogspot.com/"><em>http://basquez.blogspot.com</em></a><br /></div>Βάσκεςhttp://www.blogger.com/profile/00488720024280468244noreply@blogger.com2