Friday 23 September 2011

Γράμμα προς τον Πολιτικό

Αγαπητέ Πρωθυπουργέ/Αντιπρόεδρε/Υπουργέ,

Σας γράφω όχι γιατί έχω πολιτικές φιλοδοξίες αλλά γιατί δεν έχω. Θα ήθελα να σας πω τι περιμένω από εσάς γιατί εγώ δεν θα έχω την ευκαιρία να τα μοιραστώ με τους συμπολίτες μου.

Κάντε το, σας παρακαλώ, για μένα.

Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μου εύχονται για μια χούντα. Δεν έχει σημασία αν είναι Εσωτερική ή Εξωτερική, Γερμανική ή Ελληνική, Στρατιωτική ή Οικονομική. Αυτό δεν είναι σημάδι της ανεπάρκειας της σκέψης τους, είναι σημάδι της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος.

Η μόνη εναλλακτική στον Δικτάτορα είναι ο Ηγέτης. Αυτό μας λείπει σήμερα. Μας λείπει ο Άνθρωπος που θα δώσει το όραμα, την αφήγηση και θα αφήσει την χώρα να βρει την λύση μόνη της.

Αυτή η αφήγηση πόσο δύσκολη μπορεί να είναι; Ακόμη και εγώ, που παλεύω με τις λέξεις αντί να χορεύω μαζί τους, θα μπορούσα να προσπαθήσω:

"Έσφαλα. Έσφαλα Πρώτος. Όμως δεν έσφαλα Μόνος. Σφάλαμε μαζί. Ως Χώρα, ως Πολίτες, ως Κοινωνία. Δεν σφάλαμε το ίδιο, όμως σφάλαμε μαζί.

Και αυτή μπορεί να είναι η αφετηρία μας. Όλων μας. Να δούμε κατάματα τα σφάλματά μας και να αλλάξουμε. Αλλαγή πρώτη, Μητέρα όλων των Αλλαγών: Δεν φταίνε οι άλλοι αλλά εμείς.

Σε αυτή την χώρα, με ευθύνη πρώτη δικιά μου, αυτών πριν από εμένα αλλά και των ίσων με μένα, την πληρώνουν όσοι δεν έχουν φωνή: Οι Αγέννητοι· Οι Νέοι· Οι Άνεργοι· Οι Μετανάστες.

Σε αυτούς χρωστάμε τα Πάντα. Αυτοί πληρώνουν για όλα. Τα Δάνεια τα πήραμε από τα αγέννητα παιδιά μας, την Ευημερία μας την ζήσαμε σε βάρος των παιδιών μας, τις Δουλειές μας τις κρατάμε ενάντια στους Ανέργους, τα Παλάτια μας τα χτίσαμε με χέρια των Μεταναστών.

Αυτό τελείωσε. Από εδώ και εμπρός θα είμαι Υπηρέτης όλων. Και αυτών που έχουν φωνή και αυτών που δεν έχουν. Δεν θα πάρω μέτρα με κριτήριο ποιος μπορεί να φωνάξει περισσότερο αλλά με μόνο κριτήριο τα επιχειρήματα που έχει. Θα κρίνω κάθε αίτημα ως εκπρόσωπος όλων των άλλων στους οποίους εξάλλου, το αίτημα ενός εκάστου απευθύνεται.

Δεν είμαστε πια κοινωνία. Έχουμε χάσει τα μόνο πράγματα που μας δένουν στο ίδιο καράβι της ζωής: την αλληλεγγύη· την εμπιστοσύνη.

Σε καιρούς παχαιών αγελάδων, ο ένας έκλεβε τον άλλο: ο εφοριακός τον φορολογούμενο, ο πολεοδόμος τον πολίτη που χτίζει, ο γιατρός τον ασθενή διαρρηγνύοντας τους κοινωνικούς δεσμούς. Το αποτέλεσμα σε καλούς καιρούς είναι απλώς η ζήλια. Η ζήλια για τα σπίτια και τα αυτοκίνητα του άλλου· η ζήλια για τον πλούτο που δεν δικαιολογείται.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, το αποτέλεσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης είναι η παράλυση. Όταν δεν εμπιστεύεσαι τον γιατρό και θέλεις 10 γνώμες, όταν δεν εμπιστεύεσαι τον Δικαστή και ψάχνεις να τον πληρώσεις προκαταβολικά μην την πατήσεις, όταν κάθε προσπάθεια αντιμετωπίζεται κυνικά, τότε δεν υπάρχει διέξοδος.

Ως εδώ. Τέρμα. Τέρμα στο όνομα αυτών των δεκαεξάχρονων που θα βρουν την πρώτη τους δουλειά μετά τα τριανταπέντε. Αν το Έθνος δεν βρει τρόπο να σταματήσει αυτόν τον κατήφορο τότε ο κατήφορος θα τελειώσει με τον αφανισμό του. Ακόμη χειρότερα: τότε θα αξίζουμε αυτόν τον αφανισμό.

Πρέπει όλοι να αλλάξουμε. Τώρα. Ο Χρόνος δεν υπάρχει πια. Το ραντεβού με την Ιστορία είναι τώρα. Η Αλλαγή ήρθε στο ραντεβού.

Ξεκινάω λοιπόν πρώτος εγώ. Αλλάζω. Και ζητώ να το κάνουμε όλοι μας. Ξεκινώ με σχέδιο:
  • Συγκροτώ σώμα εσωτερικού ελέγχου για όλο το Δημόσιο Τομέα και το στελεχώνω σε δύο μήνες. Θα έχουν αστυνομικές εξουσίες με δυνατότητα σύλληψης και άμεσης προσαγωγής με διαδικασίες αυτοφώρου.
  • Το σώμα θα στοχοποιήσει όλους τους επίορκους Δημοσίους Υπαλλήλους και Λειτουργούς. Ζητώ κάθε βοήθεια από τους πολίτες ώστε να ξεριζωθεί η διαφθορά από το Δημόσιο.
  • Ως τότε δεν θα αυστηροποιηθεί καμία διάταξη σε βάρος των πολιτών. Καμία. Μόνο αν ανεξάρτητη έκθεση δείξει - σε ορίζοντα 6 μηνών - μείωση στην διαφθορά θα ασχοληθούμε με τον ιδιώτη.
  • Ξεκινάμε την αλλαγή όλων των διατάξεων, ώστε ο πολίτης με απλή δήλωση να διεκπεραιώνει κάθε υπόθεση. Συγχρόνως, κάθε ψευδές στοιχείο θα επισείει αυστηρότατες κυρώσεις που θα εκτελούνται απαρεγκλίτως.
  • Κάθε πολίτης θα έχει τον χρόνο να αλλάξει συμπεριφορά. Να κόβει όλες τις αποδείξεις. Να τις ζητάει. Να μην ζητάει φακελάκι ή γρηγορόσημο. Αν, αρχικά ως Δημόσιος Υπάλληλος αργότερα ως Πολίτης, δεν το κάνει, η Χώρα δεν θα τον ανεχτεί άλλο.
  • Ξεκινάμε την μείωση του Δημοσιονομικού Βάρους με απόδοση υπηρεσιών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, με ανελέητο κυνήγι στις σπατάλες, με κοίταγμα όλων των κονδυλίων του προϋπολογισμού ρωτώντας Γιατί; Και μετά: Γιατί; Και ξανά: Γιατί;
  • Αρχίζουμε την στήριξη της ρευστότητας και την μείωση της γραφειοκρατίας για να δώσουμε ώθηση στην Ανάπτυξη. Τα λίγα κονδύλια που έχουμε θα πάνε όλα στην πραγματική Οικονομία. Όλα στην μόνη μας διέξοδο, την ανάπτυξη.
  • Μεταφέρουμε κονδύλια από την μείωση των δαπανών στην στήριξη των αδυνάτων. Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, Πρόνοια, Υγεία και Παιδεία. Όχι άτσαλα και σπάταλα, όχι χωρίς συγχωνεύσεις και περικοπές, αλλά αναγνωρίζονας πως σε δύσκολους καιρούς οι πολίτες στις υπηρεσίες τους θα στραφούν. Οι πόροι μεταφέρονται από όσους αντέχουν· κουτσά στραβά αλλά αντέχουν, σε όσους το χρειάζονται περισσότερο: στους αδύνατους.
Μέχρι αυτά να αποδόσουν - μην με ρωτάτε πόσο· εξαρτάται από όλους μας - κάθε Ευρώ που θα μας λείψει πρέπει να το πληρώσουμε εμείς. Οι δανειστές είναι άφαντοι και η πολύτιμη βοήθεια των εταίρων μας έφτασε στο τέλος της. Αυτό σημαίνει πως τα συνήθη υποζύγια θα πληρώσουν. Ζητώ συγγνώμη για αυτό, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Υπόσχομαι όμως πως θα είστε οι πρώτοι που θα πάρετε μέρισμα όταν οι Καιροί το επιτρέψουν. Σας ξέρουμε ποιοι είστε και θα κάνουμε το χρέος μας.

Αυτά δεν μπορώ να τα κάνω εγώ. Αυτά μπορούν να γίνουν μόνο από όλους μας μαζί.

Ζητώ την συστράτευση όλων των Ελλήνων. Χωρίς αυτήν δεν είμαι τίποτε. Χωρίς αυτήν δεν είμαστε τίποτε."

Είμαι σίγουρος, πως οι τόσοι λογογράφοι σας θα έκαναν πολύ καλύτερη δουλειά από εμένα. Χρησιμοποιήστε τους.