Κανόνας

Λοιπόν βάζω έναν κανόνα:

• Δεν πηγαίνω σε θεατρικό έργο στο οποίο οι ηθοποιοί έχουν μικρόφωνα.

Δεν είναι γιατί η εκφορά είναι βασικό συστατικό της θεατρικής εμπειρίας και ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το σινεμά.

Ούτε γιατί δείχνει επαγγελματική οκνηρία το να θέλεις να κάνεις με ευκολία το μόνο πράγμα που στο κάτω κάτω σε κάνει ηθοποιό: τον λόγο.

Είναι γιατί αντιπροσωπεύει μια καλλιτεχνική στάση το να ασχολείσαι με τα μικρόφωνα, τα ηλεκτρικά κόλπα και τα δευτερεύοντα και είναι νομοτελειακό πως θα παραμελήσεις την υποκριτική, την σκηνοθεσία, τα ουσιαστικά.

Στο κάτω κάτω υπάρχει μόνο τόση ενέργεια που μπορείς να εστιάσεις δημιουργικά. Συνεπώς πρέπει να διαλέξεις σε τι θα την χαλάσεις.

Αρκεί το Αθηνόραμα να σημειώνει ποιες παραστάσεις έχουν μικρόφωνα και ποιες όχι... Tweet