Ένας άνθρωπος έζησε χρόνια στρογγυλά. Πέθανε την μέρα που γεννήθηκε. Δεν είναι αυτό ευτυχία;
Αξίζει η πτώση αν υπήρξε η καταξίωση;
Έστω και για λίγο;
Η μήπως η μνήμη απλώς χρυσώνει το χάπι της κατρακύλας;
Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία
της Βηρυτού κυλιέμαι. Δεν ήθελα να μένω
στην Aλεξάνδρεια εγώ. Μ’ άφισεν ο Ταμίδης·
κ’ επήγε με του Επάρχου τον υιό για ν’ αποκτήσει
μια έπαυλι στον Νείλο, ένα μέγαρον στην πόλιν.
Δεν έκανε να μένω στην Aλεξάνδρεια εγώ.—
Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία
της Βηρυτού κυλιέμαι. Μες σ’ ευτελή κραιπάλη
διάγω ποταπώς. Το μόνο που με σώζει
σαν εμορφιά διαρκής, σαν άρωμα που επάνω
στην σάρκα μου έχει μείνει, είναι που είχα δυο χρόνια
δικό μου τον Ταμίδη, τον πιο εξαίσιο νέο,
δικό μου όχι για σπίτι ή για έπαυλι στον Νείλο.
Εδώ θα βρείτε εκτός από τους στίχους και μια απαγγελία.
Posts
Οι Άνθρωποί μας είναι οι Γιορτές μας
4 hours ago
9 comments:
Η πτώση μετά την καταξίωση είναι ακόμη πιο επώδυνη. Δεν μπορώ να πω αν αξίζει. Εξαρτάται τον άνθρωπο. Κάποιοι, σαν τον ποιητή, αρκούνται στο ότι είχαν για δυό χρόνια δικό τους τον Ταμίδη, άλλοι προτιμούν να μην τον είχαν καθόλου, αν είναι να τον χάσουν.
Δεν μπορώ να δώσω απάντηση για τον εαυτό μου... Θέλει σκέψη.
Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται..
Δυστυχώς...
Δύσκολο το θέμα jimmy.
Gremii, Καήκανε τα δάση.
"Το μόνο που με σώζει
σαν εμορφιά διαρκής, σαν άρωμα που επάνω
στην σάρκα μου έχει μείνει, είναι που είχα δυο χρόνια
δικό μου τον Ταμίδη, τον πιο εξαίσιο νέο,
δικό μου όχι για σπίτι ή για έπαυλι στον Νείλο."
Αλήθεια πόση δύναμη μπορεί να έχει ο έρωτας που ακόμα και η ελάχιστη διάρκειά του μπορεί να δικαιώσει μια ζωή;
μας ζοριζεις μετα-πασχαλιατικα..
:P
εεετσι: "δικό μου όχι για σπίτι ή για έπαυλι στο Νείλο". Αυτό είναι επέτειος.
Η έπαυλις είναι επαίτιος.
Χρόνια πολλά.
Δεν ξέρω αν πέθανε ευτυχισμένος ο ποιητής... πάντως δεν έζησε ευτυχισμένος!
Αχ για τον αγαπημένο μου ποιητή, τον Καβάφη γράφεις καλέ μου Βάσκες. Ένα είναι σίγουρο, αυτό που λέει και ο Ασκαρδαμυκτί, ότι δεν έζησε ευτυχισμένος, ίσως γι' αυτό μας έδωσε αριστουργήματα. Αλκοολικός ήταν και κοίταζε να πνίξει τη δυστυχία του στο αλκοόλ το "ευσπλαχνικό", όπως συνήθιζε να λέει.
Καλό μήνα
@hnioxos Όλα στο μυαλό είναι. Και η δύναμη και η αδυναμία.
@laplace78 Ένας ρομπόταρος σαν και εσένα όλα τα αντέχει!
@sylfaen Πόσο δίκιο! Χρόνια πολλά.
@ασκαρδαμυκτί, meropi Η δυστυχία είναι θηλυκή, γεννάει. Κανείς ευτυχισμένος δεν έβγαλε τίποτε όμορφο. Είναι το τίμημα της δημιουργίας.
Post a Comment