Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια

- Αγάπη μου;

- Μμμμ;

- Αγάπη μου;

- Ναι τζουτζούκα μου;

- Θέλω να αλλάξουμε σπίτι!

- Πάλι τα ίδια μωρό μου; Τι έχει το σπίτι μας;

- Δεν ξέρω, δεν μου αρέσει εδώ.

- Μα τόσα χρόνια είμαστε εδώ.

- Ναι αλλά... να τα βράδυα ακούω θορύβους από τα θεμέλια. Νομίζω πως έχει φαντάσματα.

- Τι βλακείες είναι αυτές! Μην τα ξανακούσω. Και κυρίως μην τα πεις παραέξω και σε κοροϊδεύουνε! Άκου φαντάσματα. Το βράδυ μπορεί να έχεις άγχος, να βγαίνει η κούραση της ημέρας, και να νομίζεις πως ακούς θορύβους.

- Ναι αλλά έχει και αυτή την πόρτα που δεν οδηγεί πουθενά; Δεν σου φαίνεται παράξενο;

- Ε τα ξανάπαμε. Δεν οδηγεί πουθενά. Παλιά οδηγούσε σε ένα κελάρι, αλλά το χτίσανε για να στερεώσουνε καλύτερα τα θεμέλια. Μέχρι και ηλεκτρονική κλειδαριά σου έβαλα για να σου φύγει κάθε ιδέα πως μπορεί να ανοίξει ποτέ αυτή η πόρτα.

- Ε ναι βέβαια, έβαλες αλλά και πάλι... να έχει το σπίτι παραπάνω πόρτες από όσες χρειάζεται; Δεν είναι παράξενο;

- Είναι παράξενο, αλλά το συνηθίσαμε πια.

- Μα με την προαγωγή σου, μπορούμε να πάμε σε καλύτερο σπίτι.

- Δεν πρέπει να κάνουμε σπατάλες. Δεν πήραμε καινούργιο αυτοκίνητο; Αυτό είναι αρκετό. Έλα τώρα δεν περάσαμε τόσες όμορφες στιγμές εδώ; Δεν κάναμε την κόρη μας εδώ;

- Μην μου την θυμίζεις την άτιμη! Εξαφανίστηκε, και μας στέλνει τα κουτσούβελά της να τα μεγαλώσουμε λες και είναι κατοικίδια που τα παρατάς. Τσίπα δεν έχει πάνω της.

- Ε, και αυτή θα έχει δυσκολίες.

- Μην την υπερασπίζεσαι. Αν την είχα μπροστά μου, αλυσίδες θα της έβαζα και θα έβλεπε αυτή.

- Είμαι σίγουρος πως δεν θα έχει καλύτερη τύχη όπου και να είναι.

- Πάντως τα εγγόνια μας τα μεγαλώνω γιατί είναι εγγόνια μας, αλλά και γιατί σου μοιάζουν τόσο πολύ τζουτζούκο μου!

- Ναι τα άτιμα είναι πανέμορφα! Άντε να έρθουν από το σχολείο και το βράδυ θα σας βγάλω έξω.

- Αγάπη μου!

Reference: One, Two, Three.

Blogged with the Flock Browser

Tweet