Είπα να ξεκινήσω να βάζω διαφημίσεις, και ο κουμπάρος μου (ευχαριστώ Κώστα), μου έστειλε ένα μυθικό βίντεο που φαίνεται πως κυκλοφορεί. Δεν μου το έστειλε για να το ανεβάσω αλλά αρπάζω την ευκαιρία.
Πρόκειται για μια διαφήμιση που μόνο μία φορά είχα δει μικρός και θυμόμουνα μόνο αμυδρά. Πάντως είναι διαφήμιση που ξεπερνάει κάθε όριο καλλιτεχνικής δημιουργίας, σπάει τα ταμπού και διαμορφώνει τον χώρο.
Νομίζω πως όλοι την ξέρουμε αλλά λίγοι την έχουμε δει. Απολαύστε την λοιπόν.
Tweet
Πρόκειται για μια διαφήμιση που μόνο μία φορά είχα δει μικρός και θυμόμουνα μόνο αμυδρά. Πάντως είναι διαφήμιση που ξεπερνάει κάθε όριο καλλιτεχνικής δημιουργίας, σπάει τα ταμπού και διαμορφώνει τον χώρο.
Νομίζω πως όλοι την ξέρουμε αλλά λίγοι την έχουμε δει. Απολαύστε την λοιπόν.
Posts
10 comments:
Νομίζω πως δεν ήταν διαφήμιση αλλά μια ατάκα του Χαρυ Κλυν,σε μια από τις πρώτες ταινίες του,δε θυμάμαι σίγουρα,αν κάποιος φίλος μπορύσε να μας διαφωτίσει....
Καλή σου μέρα Βάσκες και καλό μήνα...
Καλημέρα κ ακλό μήνα, είναι όντως διαφήμιση καινοτόμα για την εποχή της, που έχει ξαναπάιξει και με άλλη μάρκα, magic life.
Ο Χάρυ απλά το έκανε σκετσάκι.
dirty diana...
Καθαριότης, αρχοντιά!
Οι Έκνταλ γιορτάζουν...κάνοντας πίπες. Δώρο.
;)
Κι όσοι γουστάρουμε "πίπα-κώλο εμπλοκή" τι θα κάνουμε;
O vad έχει δίκιο.
Yπήρχε βέβαια διαφήμιση για τις πίπες Herb που έλεγε "μην τον παίρνετε από πίσω" αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι του Xάρυ Kλυνν.
Δεν είναι πραγματική διαφήμιση αλλά διαφημιστικό -μέρος ταινίας του Χάρυ Κλυν. Την εποχή εκείνη υπήρχε διαφήμιση στην τηλεόραση για την πίπα magic life και ο Κλυν επωφελήθηκε...
Εκτοτε εφευρέθηκαν πίπες και πίπες
Πίπες "έβερτον" θυμάμαι. Για να μην τον παίρνεται από πίσω...
@ άλλος
Αλλά μιλάμε για πολλές πίπες!
Ναι πίπες και τσιμπούκια! Χαχαχα...
Μού θυμίζει μια φορά που ήθελα να αγοράσω μια πίπα για να κάνω δώρο σε ένα φίλο μου που έφευγε φαντάρος και είχε κάποτε εκφράσει την επιθυμία να καπνίσει κάποτε πίπα.
Αφού λοιπόν έφαγα ένα ολόκληρο απόγευμα προσπαθώντας να ξεπεράσω τις αναστολές μου όσον αφορά τον τρόπο που θα ζητούσα από τον υπάλληλο που θα με εξυπηρετούσε το συγκεκριμένο αντικείμενο, το πήρα απόφαση και πήγα σε ένα μαγαζί στο κέντρο, στο "Ρεξ" συγκεκριμένα όταν ακόμα τότε ήταν σινεμά και στο ισόγειο είχε διάφορα ποικίλου είδους καταστήματα.
Όταν λοιπόν έφτασα εκεί εμφανίζεται μια γυναίκα υπάλληλος και παθαίνω σοκ! Καλά να πεις σε έναν άντρα ότι θέλεις να αγοράσεις μια πίπα αλλά σε μια γυναίκα πώς το λες; Πήρα λοιπόν φόρα και της λέω: "Θα ήθελα παρακαλώ μια πίπα!", έχοντας βέβαια ήδη κοκκινίσει ολόκληρος μια και ήμουνα και μόλις 18 χρονών. Και βέβαια εκείνη μου έδωσε την απάντηση που κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό:
"Τσιμπούκι θέλετε;". Απάντησα θετικά αλλά από τα... τσιμπούκια που διέθετε το μαγαζί δεν βρήκα κάτι που να μου αρέσει και έτσι πήγα παρακάτω, σε ένα αντίστοιχο μαγαζί κοντά στο Εθνικό Θέατρο κάτω από την Ομόνοια. Εκεί επαναλήφθηκε ακριβώς το ίδιο σκηνικό: Εμφανίστηκε μια γυναίκα και με ρώτησε τι θέλω και όταν της είπα ότι θέλω μια πίπα μου είπε με τον ίδιο θρασύ τρόπο της προηγούμενης και με πιο δυνατή φωνή αυτή τη φορά, ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκε: "Τσιμπούκι θέλετε;;;" Ούτε συνεννοημένες να ήτανε δηλαδή να με ψαρώσουνε... Απαπαπα
Τέλος πάντων, το... τσιμπούκι το πήρα και το έκανα δώρο στο φίλο και του εξήγησα βεβαίως την ιστορία και πέθανε στα γέλια. Για το τσιμπούκι το ίδιο δεν ξέρω τι απέγινε αλλά αυτή η ιστορία μου έχει μείνει στη μνήμη...
Τις ευχαριστίες μου σε όλους, για τα σχόλια όσο καιρό έλειπα. Δεν θα αναφερθώ σε κάποιον συγκεκριμένα αλλά ευχαριστώ πολύ φίλοι μου.
Φυσικά και είναι διαφήμιση του Χάρη Κλυν (θυμάστε αυτήν με το κρεμοσάπουνο Gamay;) αλλά δεν θα ηταν πολύ διαφορετικός (καλύτερος;) ο κόσμος αν ήταν πραγματική διαφήμιση;
Δεν θα έλεγε κάτι για το χιούμορ μας αν δεν βγαίναμε στους δρόμους σηκώνοντας λάβαρα κάθε φορά που κάποιος κάνει κάτι σοκαριστικό αλλά που στο κάτω κάτω δεν είναι και επικίνδυνο.
Post a Comment