Ξανθή Μητέρα

Αφού τελείωσαν τα τακτικά θέματα της συνέλευσης προχώρησαν στο αμαρτωλό "Άλλες υποθέσεις".

Πρώτος μίλησε ο μέγας συντονιστής δραστηριοτήτων.

- Θεωρώ πως πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στις λατρευτικές μας υποχρεώσεις.  Έχουμε τον τελευταίο καιρό πάρει αρκετούς εργάτες και τους βάλαμε σε υπηρεσίες λατρείας. Παρόλα αυτά έχουμε πάρα πολλές απώλειες και δεν είναι αρκετοί οι εργάτες που έχουν σταλεί.  Μην ξεχνάτε πόσο σημαντικό είναι να λατρεύουμε την Ξανθή Μητέρα, την Υπέρτατη Θεά η οποία πρέπει να τρέφεται καθημερινά με αρκετούς από εμάς ως θυσία.

Τον λόγο πήρε ο αρχιπρογραμματιστής βάρδιας.

- Ex officio έχω χρέος να δώσω πόρους στις εργασίες. Οι καιροί είναι μεν καλοί αλλά μην ξεχνάμε πως η ανάπτυξη είναι που δίνει εργασία στα παιδιά μας και μπορεί να κάνει την κοινότητά μας ισχυρή στην διεθνή γεωπολιτική σκηνή. Παρόλα αυτά, θα  συμφωνήσω με τον μέγα συντονιστή. Η Θεά πρέπει να είναι ευχαριστημένη αν θέλουμε καλή παραγωγή.

Κανένας δεν θυμόταν τις απαρχές της λατρείας της Ξανθής Μητέρας.  Το μόνο σίγουρο ήταν πως ξεκίνησε πριν από πολλές γενιές.  Ίσως κάποια εξερευνητική αποστολή, από αυτές που η κοινότητα έστελνε συχνά πυκνά, να είχε ανακαλύψει τον ιερό χώρο στον οποίο η Ξανθή Μητέρα κινούταν.

Και αν το θέαμά της ήταν εκθαμβωτικό, αν ο ήλιος ήταν διαφορετικός όταν περνούσε από μέσα της, δεν υπήρχε αμφιβολία πως αυτό που της έδινε την απόκοσμη δύναμη, αυτό που την έκανε Μητέρα όλων των Θεοτήτων ήταν η μυρωδιά της.  Η θεία μυρωδιά η οποία έμενε πίσω της στον χώρο, και την οποία μπορούσες να διακρίνεις για πολλή ώρα μετά το πέρασμά της.

Αυτή τους οδηγούσε.  Η μυρωδιά· λεβάντα με λίγο νυχτολούλουδο, τόσο, ώστε να σπάει την σιγουριά των οσφρητικών κυττάρων και να σε κάνει να μυρίζεις ξανά και ξανά για να σιγουρευτείς.

Η λατρεία της είχε τα θύματά της.  Οι ιερείς και οι ιέρειες της Ξανθής Μητέρας έπρεπε να περπατήσουν - σε πλήρη σχηματισμό - μισή ώρα για να φτάσουν στον λατρευτικό τόπο. Και τότε ξεκινούσαν, τις λατρευτικές πορείες.  Ακολουθούσαν την μυρωδιά της Ξανθής Μητέρας ψάχνοντας μια ματιά της Αυστηρής Θεάς.

Και αυτοί που την έβρισκαν - υπνωτισμένοι από την μυρωδιά της -, έβρισκαν τον θάνατο από τον Θεϊκό Θυμό, θυσία στον πανάρχαιο νόμο που λέει πως υπάρχει ιεραρχία στην ύπαρξη στον κόσμο ετούτο, και πως οι Θεοί είναι ανώτεροι από τα υπόλοιπα όντα.

Λιγότεροι από τους μισούς ιερείς ξαναγυρνούσαν στην κοινότητα το βράδυ.  Όσοι γυρνούσαν ήταν αποκαμωμένοι αλλά γεμάτοι ελπίδα πως την επόμενη ημέρα θα ξημερώσει η μέρα που θα Την δούνε.

Το κλειδί γύρισε με γρήγορες κινήσεις.

- Γυναίκα, γύρισα.

- Τι κάνεις αγάπη; Πως ήταν η δουλειά;

- Καλά μωρέ, βαρετά λίγο. Εσύ;

- Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα μυρμήγκια σκότωσα και σήμερα.  Κάτι πρέπει να κάνουμε, έχουμε γεμίσει.

Blogged with Flock

Tweet