Άλλη μια μέρα μαζί μας. Ακόμη οι μέρες έχουν βάρος, σε λίγο θα νιώθω μόνο τους μήνες, τα χρόνια, τις δεκαετίες.
Αν είμαι τυχερός, δηλαδή. Μέσα στην ζωή είναι όλα.
Αυτό πρέπει να το μάθεις καλά. Μην κυνηγάς μόνο την ηδονή. Θα ζήσεις μόνο την μισή ζωή σου. Η άλλη μισή είναι στις λύπες. Θέ μου, άρχισα πάλι τις διδαχές και τις νουθεσίες. Καλύτερα, να τις γράψω εδώ και να εκτονωθώ· να μην σε πρήξω με αυτές.
Η μάνα σου πονάει. Την θηλάζεις μα δεν ξέρεις καλά να το κάνεις. Βεντουζάρεις με ανεξήγητη για το μέγεθος σου δύναμη. Νιώθει βελόνες μέσα στο στήθος της. Θέλει υπομονή και επιμονή μας λένε. Πονάω να την βλέπω να κλαίει όταν θηλάζεις. Θέλω να της πω να σταματήσει αλλά δεν το κάνω. Μήπως νικάς στην μάχη με την μητέρα σου; Μήπως το καλό σου είναι πιο πάνω από την ευημερία της;
Ελπίζω πως όχι. Όχι ολοκληρωτικά δηλαδή. Ελπίζω πως απλώς θα μοιραστείτε τις μάχες που θα έρθουν, αλλά ο πόλεμος θα είναι ισόπαλος. Τότε, ίσως, να μην υπάρχει καν πόλεμος.
Να μου την προσέχεις την μαμά σου. Είναι η τρίτη μέρα και κόπηκαν οι ορμόνες μαχαίρι. Έχει αρχίσει να κλαίει χωρίς λόγο και αφορμή. Εγώ την εκνευρίζω ό,τι και να κάνω, εσύ μόνο μπορείς να την ηρεμήσεις χωρίς να κάνεις τίποτε.
Αυτά περνάει για χάρη σου.
24/03/2008
Αν είμαι τυχερός, δηλαδή. Μέσα στην ζωή είναι όλα.
Αυτό πρέπει να το μάθεις καλά. Μην κυνηγάς μόνο την ηδονή. Θα ζήσεις μόνο την μισή ζωή σου. Η άλλη μισή είναι στις λύπες. Θέ μου, άρχισα πάλι τις διδαχές και τις νουθεσίες. Καλύτερα, να τις γράψω εδώ και να εκτονωθώ· να μην σε πρήξω με αυτές.
Η μάνα σου πονάει. Την θηλάζεις μα δεν ξέρεις καλά να το κάνεις. Βεντουζάρεις με ανεξήγητη για το μέγεθος σου δύναμη. Νιώθει βελόνες μέσα στο στήθος της. Θέλει υπομονή και επιμονή μας λένε. Πονάω να την βλέπω να κλαίει όταν θηλάζεις. Θέλω να της πω να σταματήσει αλλά δεν το κάνω. Μήπως νικάς στην μάχη με την μητέρα σου; Μήπως το καλό σου είναι πιο πάνω από την ευημερία της;
Ελπίζω πως όχι. Όχι ολοκληρωτικά δηλαδή. Ελπίζω πως απλώς θα μοιραστείτε τις μάχες που θα έρθουν, αλλά ο πόλεμος θα είναι ισόπαλος. Τότε, ίσως, να μην υπάρχει καν πόλεμος.
Να μου την προσέχεις την μαμά σου. Είναι η τρίτη μέρα και κόπηκαν οι ορμόνες μαχαίρι. Έχει αρχίσει να κλαίει χωρίς λόγο και αφορμή. Εγώ την εκνευρίζω ό,τι και να κάνω, εσύ μόνο μπορείς να την ηρεμήσεις χωρίς να κάνεις τίποτε.
Αυτά περνάει για χάρη σου.
24/03/2008
Blogged with the Flock Browser
Tweet
Posts
7 comments:
Φαντάζομαι πώς θα νιώσει όταν μετά από χρόνια θα τα διαβάζει...
Βάσκες φίλε,
προετοιμάσου για ενα τριμηνοτετραμηνο ιδιαζουσας δυσκολίας, ειδικά στο ψυχ. της γυναίκας σου. Ηδη το βιώνεις οπως διαβάζω. Είναι πιθανό να επιδεινωθεί. Ναι, κι άλλο...
Κανε κουράγιο κι υπομονή. Θα φύγει οπως ήρθε.
Μπορεί ολα να είναι ομορφα, αλλα οχι σε αυτό το αρχικό τετραμηνο της λοχείας.
Σε χαιρετώ και σου συμπαραστέκομαι.
κουράγιο,και δύναμη,
πολύ τρυφερό το κείμενο,
ασφαλώς δεν ευθύνεται το μωρό...,σε καμία περίπτωση
να είστε δίπλα τους-ειδικά στη μητέρα-όσο μπορείτε και παραπάνω απ'αυτό που αντέχετε ίσως...
καλημέρα
Πήζεις φίλε, είμαι σίγουρος. Πήζεις, τρεχεις, ξεσκατίζεις, σου σπαν τα νευρα, εχεις να κοιμηθείς 3μερες κι επιπλεον, σ αρέσει!!!
Εγω απλά σου δηλώνω τη συμπαρασταση και κατανόησή μου.
:)
@ασκαρδα Καμμιά φορά το σκέφτομαι και εγώ...
@nomad Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση. Η αλήθεια είναι πως η συν-τροφός αλλά μόνη τροφός για την μικρή, περνάει τα πιο δύσκολα.
@φαίδρα φις Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πράγματι πρέπει να κάνουμε το κάτι παραπάνω για την μητέρα. Πονάει, κουράζεται και αγχώνεται με τα πάντα!
έχω ανατριχιάσει σύγκορμη...
να τις προσέχεις. ε;
γυναίκα του Βάσκες σε σκεφτόμαστε και σου στέλνουμε τα φιλιά μας! εγώ και το έμβρυο.
να φανείς δυνατή!
Όχι ανατριχίλες σε περίοδο εγκυμοσύνης.
Να προσέχεις.
Post a Comment