Συμπληγάδες

Μας έχεις ακόμη πατημένους κάτω.

Και να σκεφτείς, δεν έχουμε φύγει από το μαιευτήριο. Αυτό θα γίνει αύριο.  Όσο είμαστε εδώ, υπάρχει ένα προστατευτικό κουκούλι από ανθρώπους, μαίες, νοσηλεύτριες, γιατρούς, καθαρίστριες και τραπεζοκόμους που μας παρακολουθούν και βοηθούν.

Χωρίς αυτούς θα είχαμε πέσει από το παράθυρο. Όχι μόνο γιατί δεν σε έχουμε αλλάξει ακόμη. Ούτε γιατί το συμπλήρωμα έρχεται έτοιμο, το φαϊ μαγειρευμένο, το  δωμάτιο καθαρίζεται. Αλλά γιατί κάθε απορία και κάθε άγχος που έχουμε λύνεται αμέσως. Δεν αφήνεται να εξελιγχθεί πάνω από μια στιγμή.

Μαγικό κόκκινο κουμπί. - Ναι; - Παρακαλώ μπορείτε να μου πείτε αν πρέπει να την αφήσω να θηλάζει όταν έχει λόξιγγα; - Φυσικά, αφήστε την όσο θέλει, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Θα μου λείψεις κουμπάκι μου.

Από αύριο, θα πρέπει να πιλοτάρουμε το σκάφος στα σκούρα νερά, με τις συμπληγάδες του σωστού και του λάθους να παραμονεύουν και να θέλουν να τσακίσουν το πλοίο μας. Πως μειώνεται ο πόνος στην θηλή· πως αλλάζεται το μωρό· το άκουσες να ρεύτηκε· έφαγε αρκετά· έχει κολικούς· τώρα γιατί κλαίει· κάνει πολύ κρύο· φταρνίστηκε θα μας κρυώσει· έχει αρκετό βάρος· μήπως το παραχαϊδεύουμε· τώρα να το αφήσω να κλαίει για να κοιμηθεί μόνο του· ουφ!

Φυσικά, όλα είναι στο μυαλό.

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος.

Ακολούθησε και λίγο το ένστικτό σου!

Υ.Γ. Μετά την ανακάλυψη της επιστήμης στον Δυτικό πολιτισμό, χρόνια χημειοθεραπείας έχουν μειώσει το όγκο του ενστίκτου σε λίγα καρκινικά κύτταρα. Μόνο σε πρωτόγονες κοινωνίες και φυσικά στα ζώα, μπορούμε να δούμε το ένστικτο σε πλήρη ανάπτυξη, να ταλαιπωρεί τους οργανισμούς με πολλαπλές μεταστάσεις σε διαφορους τομείς της συμπεριφοράς. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές όμως, που η θεραπεία είναι χειρότερη από την αρρώστια.

25/03/2008

Blogged with the Flock Browser

Tweet