Saturday 8 March 2008

Παλιοί γνώριμοι

Φοιτητής στις αρχές τις δεκαετίας του 90, σε ένα ταξίδι στον υπόγειο, διάβασα ένα ποίημα της σειράς Poems of the Underground.

Ο υπόγειος του Λονδίνου έβαζε ποιήματα σε θέσεις που κανονικά ήταν για διαφημίσεις.  Γιατί αυτό το ποίημα μου έκανε εντύπωση και όχι κάποιο άλλο, φοβάμαι πως ανήκει σε αυτές τις διεργασίες του μυαλού που η συνείδηση δεν μπορεί να αγγίξει.

Το απομνημόνευσα· δεν ήταν δύσκολο ή δεν μου φάνηκε δύσκολο.  Δεν το ξανάδα.  Κάποιες στιγμές μου ξανάρχεται στον νου, το λέω σε κάποιον ταλαίπωρο που τυχαίνει να είναι δίπλα μου και ένα τσούρμο αναμνήσεις ξυπνάνε μαζί με αυτό.

Χθες μου ξανάρθε, σκέφτηκα πως δεν ήξερα ούτε καν ποιός το έχει γράψει και έτσι μπήκα στο Internet να το βρω.

Ω Θαύμα των Θαυμάτων, ω Γνώση που υπάρχεις στον αιθέρα, περίμενες για μένα, περίμενες να γκουγκλάρω "The Leader Poem" και να· εμφανίστηκες να μου πεις πως σε έχει γράψει ο Roger McGough. Να μου πεις πως το δεύτερο Can I αντιστρέφεται σε I can, και πως υπάρχει μόνο ένα Yippee.

Αυτό για μένα είναι το θαύμα του Ιντερνετ.  Το θαύμα να μπορείς να βρεις ό,τι ψάχνεις· ακόμη και το παρελθόν σου.

Μην ξεχνάμε όμως πως αυτό το θαύμα υπάρχει χάρη σε ένα άλλο θαύμα.  Το θαύμα να μπορείς να βρεις ανθρώπους που να ενδιαφέρονται για αυτό που σου ήρθε να γράψεις· ακόμη και κάποιο ποίημα του Roger McGough.

Για την ιστορία, το ποίημα The Leader:

I wanna be the leader
I wanna be the leader
Can I be the leader?
Can I? I can?
Promise? Promise?
Yippee I'm the leader
I'm the leader

OK what shall we do?

Blogged with Flock

6 comments:

Aris Grandman said...

Αυθεντικός, με γνώση και πηγαίο χιούμορ. Ευχαριστώ κι εγώ για την επίσκεψη.

ρΟ said...

:)

Κι εγω θυμαμαι στιχους διασπαρτους οχι γιατι εκατσα ποτε να τους μαθω αλλα γιατι παρεμειναν.
γλυκο.πολυ γλυκο αυτο που ειπες.

Βρισκεις ακομη και το παρελθον σου.

:)

Βάσκες said...

@grandman Καλώς ήρθες και σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

@roxanred

Κάπως έτσι μένουν διάσπαρτα κομμάτια, επιλογές της μνήμης που δεν εξηγούνται πάντα.

squarelogic said...

...ποστ που εγινε δυνατό χαρη στην φωτισμένη έμπνευση των υπευθύνων του Tube να βαλουν στα διαφημιστικά ταμπλώ ποίηση (ή φιλοσοφία,οπως εχω πετυχει εγω...).

Ό,τι πρεπει για σκεψη κατά τη διάρκεια του commuting...φαντάζομαι οτι πολλά αγγλόφωνα ποστς θα εχουν γεννηθει καθ'οδόν προς την πεζή καθημερινή δουλεία.

Ωραιο "το βρισκεις οτι θες-ακόμα και το παρελθόν σου"

Anonymous said...

Το δικό μου αγαπημένο ήταν:
I saw a jolly hunter
With a jolly gun
Walking in the country
In the jolly sun.

In the jolly meadow
Sat a jolly hare.
Saw the jolly hunter.
Took jolly care.

Hunter jolly eager-
Sight of jolly prey.
Forgot gun pointing
Wrong jolly way.

Jolly hunter jolly head
Over heels gone.
Jolly old safety catch
Not jolly on.

Bang went the jolly gun.
Hunter jolly dead.
Jolly hare got clean away.
Jolly good, I said.

Charles Causley

Βάσκες said...

Jolly excellent, I say.