Monday 11 February 2008

Κανόνας 2

Λοιπόν βάζω έναν δεύτερο κανόνα:

Όταν αρχίζει να με πιάνει κρίση πανικού για κάτι που μου συμβαίνει ή που θα μου συμβεί να σκέφτομαι αμέσως και πριν προλάβει να με κυριεύσει ο πανικός την ακριβώς αντίθετη προοπτική.

Για παράδειγμα, πλησιάζει η ώρα της γέννας και φοβάμαι πολύ να γεννήσω.  Σκέφτομαι αμέσως πως η εναλλακτική είναι να συνεχίσει να μεγαλώνει και να γίνει είκοσι κιλά μέσα στην κοιλιά μου.

Και μια και αυτό το παράδειγμα δεν είναι ακριβώς για εμένα, δίνω αμέσως δεύτερο.  Μόλις, στα γενέθλια με πιάσει η κατάθλιψη γιατί πλησιάζω τα τριάντα - σαράντα - πενήντα, σκέφτομαι αμέσως πως η μόνη εναλλακτική είναι να απομακρύνομαι από τα τριάντα - σαράντα - πενήντα.

Δεν είναι πως είναι κακό να στεναχωριέσαι και να νταουνιάζεις κάπου κάπου.

Ούτε που ο πανικός θολώνει την σκέψη και απομακρύνει την προοπτική της πράξης.

Είναι που ο πανικός είναι η απόλυτη σιγουριά της σκέψης, είναι που δεν αφήνει ούτε μια χαραμάδα αμφισβήτισης όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στο σώμα.

Blogged with Flock

3 comments:

Niemandsrose said...

Προσπαθείς να μας πεις τόση ώρα πως είσαι Υδροχόος; Ουδείς τέλειος!
Χρόνια πολλά, και του χρόνου και τα σχετικά! :)

(αν έχω μαντέψει σωστά, ανοίγω καφεμαντείο)

Βάσκες said...

Δυστυχώς για τις επαγγελματικές προοπτικές σου δεν είσαι σωστή.

Η αλήθεια είναι πως το πρώτο παράδειγμα είναι το αληθινό. Η γυναίκα μου ετοιμάζεται να γεννήσει σε λίγο καιρό. Ο φόβος έχει αρχίσει να την ζυγώνει κάποιες φορές.

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.