Thursday 17 January 2013

Μένεις ή Φεύγεις;

Αν σήμερα μου έρθει κάποιος 18χρονος και με ρωτήσει: Να μείνω ή να φύγω; Θα απαντήσω: φύγε!

Ξέρω πως θα ζήσει άλλη μια ζωή μέχρι να βρει την πρώτη του δουλειά, ξέρω πως για να με ρωτά δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη, ξέρω πως στην πρώτη στραβή θα απολυθεί γιατί δεν έχει υποχρεώσεις, ξέρω πως δεν θα μάθει πως να είναι επαγγελματίας παρά μόνο ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει των κανόνα.

Πονώ οικονομικά όμως κάνω υπομονή, κάθε αποτυχία μου με πεισμώνει και διπλασιάζω το στοίχημα, κάθε επιτυχία μου την γιορτάζω με δυο ανάσες πριν ξαναξεκινήσω την προσπάθεια.

Όλα, για έναν μόνο λόγο. Ώστε να ζω σε μια χώρα που όταν με ρωτήσει το παιδί - το παιδί μου - να μπορώ να του πω:

Μείνε.

Friday 23 September 2011

Γράμμα προς τον Πολιτικό

Αγαπητέ Πρωθυπουργέ/Αντιπρόεδρε/Υπουργέ,

Σας γράφω όχι γιατί έχω πολιτικές φιλοδοξίες αλλά γιατί δεν έχω. Θα ήθελα να σας πω τι περιμένω από εσάς γιατί εγώ δεν θα έχω την ευκαιρία να τα μοιραστώ με τους συμπολίτες μου.

Κάντε το, σας παρακαλώ, για μένα.

Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μου εύχονται για μια χούντα. Δεν έχει σημασία αν είναι Εσωτερική ή Εξωτερική, Γερμανική ή Ελληνική, Στρατιωτική ή Οικονομική. Αυτό δεν είναι σημάδι της ανεπάρκειας της σκέψης τους, είναι σημάδι της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος.

Η μόνη εναλλακτική στον Δικτάτορα είναι ο Ηγέτης. Αυτό μας λείπει σήμερα. Μας λείπει ο Άνθρωπος που θα δώσει το όραμα, την αφήγηση και θα αφήσει την χώρα να βρει την λύση μόνη της.

Αυτή η αφήγηση πόσο δύσκολη μπορεί να είναι; Ακόμη και εγώ, που παλεύω με τις λέξεις αντί να χορεύω μαζί τους, θα μπορούσα να προσπαθήσω:

"Έσφαλα. Έσφαλα Πρώτος. Όμως δεν έσφαλα Μόνος. Σφάλαμε μαζί. Ως Χώρα, ως Πολίτες, ως Κοινωνία. Δεν σφάλαμε το ίδιο, όμως σφάλαμε μαζί.

Και αυτή μπορεί να είναι η αφετηρία μας. Όλων μας. Να δούμε κατάματα τα σφάλματά μας και να αλλάξουμε. Αλλαγή πρώτη, Μητέρα όλων των Αλλαγών: Δεν φταίνε οι άλλοι αλλά εμείς.

Σε αυτή την χώρα, με ευθύνη πρώτη δικιά μου, αυτών πριν από εμένα αλλά και των ίσων με μένα, την πληρώνουν όσοι δεν έχουν φωνή: Οι Αγέννητοι· Οι Νέοι· Οι Άνεργοι· Οι Μετανάστες.

Σε αυτούς χρωστάμε τα Πάντα. Αυτοί πληρώνουν για όλα. Τα Δάνεια τα πήραμε από τα αγέννητα παιδιά μας, την Ευημερία μας την ζήσαμε σε βάρος των παιδιών μας, τις Δουλειές μας τις κρατάμε ενάντια στους Ανέργους, τα Παλάτια μας τα χτίσαμε με χέρια των Μεταναστών.

Αυτό τελείωσε. Από εδώ και εμπρός θα είμαι Υπηρέτης όλων. Και αυτών που έχουν φωνή και αυτών που δεν έχουν. Δεν θα πάρω μέτρα με κριτήριο ποιος μπορεί να φωνάξει περισσότερο αλλά με μόνο κριτήριο τα επιχειρήματα που έχει. Θα κρίνω κάθε αίτημα ως εκπρόσωπος όλων των άλλων στους οποίους εξάλλου, το αίτημα ενός εκάστου απευθύνεται.

Δεν είμαστε πια κοινωνία. Έχουμε χάσει τα μόνο πράγματα που μας δένουν στο ίδιο καράβι της ζωής: την αλληλεγγύη· την εμπιστοσύνη.

Σε καιρούς παχαιών αγελάδων, ο ένας έκλεβε τον άλλο: ο εφοριακός τον φορολογούμενο, ο πολεοδόμος τον πολίτη που χτίζει, ο γιατρός τον ασθενή διαρρηγνύοντας τους κοινωνικούς δεσμούς. Το αποτέλεσμα σε καλούς καιρούς είναι απλώς η ζήλια. Η ζήλια για τα σπίτια και τα αυτοκίνητα του άλλου· η ζήλια για τον πλούτο που δεν δικαιολογείται.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, το αποτέλεσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης είναι η παράλυση. Όταν δεν εμπιστεύεσαι τον γιατρό και θέλεις 10 γνώμες, όταν δεν εμπιστεύεσαι τον Δικαστή και ψάχνεις να τον πληρώσεις προκαταβολικά μην την πατήσεις, όταν κάθε προσπάθεια αντιμετωπίζεται κυνικά, τότε δεν υπάρχει διέξοδος.

Ως εδώ. Τέρμα. Τέρμα στο όνομα αυτών των δεκαεξάχρονων που θα βρουν την πρώτη τους δουλειά μετά τα τριανταπέντε. Αν το Έθνος δεν βρει τρόπο να σταματήσει αυτόν τον κατήφορο τότε ο κατήφορος θα τελειώσει με τον αφανισμό του. Ακόμη χειρότερα: τότε θα αξίζουμε αυτόν τον αφανισμό.

Πρέπει όλοι να αλλάξουμε. Τώρα. Ο Χρόνος δεν υπάρχει πια. Το ραντεβού με την Ιστορία είναι τώρα. Η Αλλαγή ήρθε στο ραντεβού.

Ξεκινάω λοιπόν πρώτος εγώ. Αλλάζω. Και ζητώ να το κάνουμε όλοι μας. Ξεκινώ με σχέδιο:
  • Συγκροτώ σώμα εσωτερικού ελέγχου για όλο το Δημόσιο Τομέα και το στελεχώνω σε δύο μήνες. Θα έχουν αστυνομικές εξουσίες με δυνατότητα σύλληψης και άμεσης προσαγωγής με διαδικασίες αυτοφώρου.
  • Το σώμα θα στοχοποιήσει όλους τους επίορκους Δημοσίους Υπαλλήλους και Λειτουργούς. Ζητώ κάθε βοήθεια από τους πολίτες ώστε να ξεριζωθεί η διαφθορά από το Δημόσιο.
  • Ως τότε δεν θα αυστηροποιηθεί καμία διάταξη σε βάρος των πολιτών. Καμία. Μόνο αν ανεξάρτητη έκθεση δείξει - σε ορίζοντα 6 μηνών - μείωση στην διαφθορά θα ασχοληθούμε με τον ιδιώτη.
  • Ξεκινάμε την αλλαγή όλων των διατάξεων, ώστε ο πολίτης με απλή δήλωση να διεκπεραιώνει κάθε υπόθεση. Συγχρόνως, κάθε ψευδές στοιχείο θα επισείει αυστηρότατες κυρώσεις που θα εκτελούνται απαρεγκλίτως.
  • Κάθε πολίτης θα έχει τον χρόνο να αλλάξει συμπεριφορά. Να κόβει όλες τις αποδείξεις. Να τις ζητάει. Να μην ζητάει φακελάκι ή γρηγορόσημο. Αν, αρχικά ως Δημόσιος Υπάλληλος αργότερα ως Πολίτης, δεν το κάνει, η Χώρα δεν θα τον ανεχτεί άλλο.
  • Ξεκινάμε την μείωση του Δημοσιονομικού Βάρους με απόδοση υπηρεσιών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, με ανελέητο κυνήγι στις σπατάλες, με κοίταγμα όλων των κονδυλίων του προϋπολογισμού ρωτώντας Γιατί; Και μετά: Γιατί; Και ξανά: Γιατί;
  • Αρχίζουμε την στήριξη της ρευστότητας και την μείωση της γραφειοκρατίας για να δώσουμε ώθηση στην Ανάπτυξη. Τα λίγα κονδύλια που έχουμε θα πάνε όλα στην πραγματική Οικονομία. Όλα στην μόνη μας διέξοδο, την ανάπτυξη.
  • Μεταφέρουμε κονδύλια από την μείωση των δαπανών στην στήριξη των αδυνάτων. Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, Πρόνοια, Υγεία και Παιδεία. Όχι άτσαλα και σπάταλα, όχι χωρίς συγχωνεύσεις και περικοπές, αλλά αναγνωρίζονας πως σε δύσκολους καιρούς οι πολίτες στις υπηρεσίες τους θα στραφούν. Οι πόροι μεταφέρονται από όσους αντέχουν· κουτσά στραβά αλλά αντέχουν, σε όσους το χρειάζονται περισσότερο: στους αδύνατους.
Μέχρι αυτά να αποδόσουν - μην με ρωτάτε πόσο· εξαρτάται από όλους μας - κάθε Ευρώ που θα μας λείψει πρέπει να το πληρώσουμε εμείς. Οι δανειστές είναι άφαντοι και η πολύτιμη βοήθεια των εταίρων μας έφτασε στο τέλος της. Αυτό σημαίνει πως τα συνήθη υποζύγια θα πληρώσουν. Ζητώ συγγνώμη για αυτό, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Υπόσχομαι όμως πως θα είστε οι πρώτοι που θα πάρετε μέρισμα όταν οι Καιροί το επιτρέψουν. Σας ξέρουμε ποιοι είστε και θα κάνουμε το χρέος μας.

Αυτά δεν μπορώ να τα κάνω εγώ. Αυτά μπορούν να γίνουν μόνο από όλους μας μαζί.

Ζητώ την συστράτευση όλων των Ελλήνων. Χωρίς αυτήν δεν είμαι τίποτε. Χωρίς αυτήν δεν είμαστε τίποτε."

Είμαι σίγουρος, πως οι τόσοι λογογράφοι σας θα έκαναν πολύ καλύτερη δουλειά από εμένα. Χρησιμοποιήστε τους.

Wednesday 3 August 2011

Στιγμές καμπής

Δεν τα είχε φτιάξει ποτέ με γιατρό. Της φαίνονταν κάπως. 

Τι σημαίνει αυτό, επέκρινε αμέσως τον εαυτό της. Βρες άλλη λέξη. Δήθεν. (Καλύτερα.) Δήθεν σώζουν τον κόσμο, δήθεν η δουλειά τους έχει νόημα και όλοι οι άλλοι είναι μαϊμούδες, δήθεν είναι οι μόνοι που αντέχουν. Τι αντέχουν; Την πίεση. Το αίμα. Την ανατομία. Το νυστέρι.

Αυτός όμως δεν ήταν έτσι. Ή ίσως να ήταν, όμως μπήκε ύπουλα στην ζωή της και την κέρδισε. Όμορφος όπως της άξιζε (τα βλέμματα πάντα πάνω της ειδικά το καλοκαίρι), με μηχανή - αχ αυτή η μηχανή όλο σε μαλάκες την οδηγούσε αλλά αυτή τα ίδια -, τρυφερός, συγκαταβατικός, ακούει.

Πήγανε στο Ιερό της. Έτσι το είχαν πει. Κάπου στο Σούνιο, το κολπάκι μικρό, οι δυο τους στα βράχια, η θέα τραβούσε, η ζέστη πρακτικά έβγαλε τα ρούχα τους και η βουτιά ήρθε μόνη της.

Τώρα που ο πόθος τούς επέτρεψε να ανακτήσουν το σώμα τους, τους βρίσκουμε ξαπλωμένους στον βράχο να λιάζονται σαν δυο ερωτευμένα θηλαστικά.

- Κόπηκα
- Που; Για να δω!
- Δεν είναι τίποτε. Άλλη μια πληγή. Έχω πολλές. Τι ξέρω όλες. Μία μία, μπορώ να σου πω που τις απέκτησα.
- Χμμμ
- Ναι! Να δες βλέπεις αυτή εδώ στην πατούσα; Ήμουν 12 χρονών ερωτευμένη με τον Γιάννη από το ψιλικατζίδικο. Πήγαινα παντού ξυπόλητη και έτσι και εκεί. Κάθε μέρα για να πάρω τα κόκκινα κρακεράκια. Αχ. Κάθε μέρα για τα κρακεράκια. Αχ, Τα κόκκινα. Αχ, Τα καλύτερα κρακεράκια. Αχ. Για να με δει και να τον δω. Μια μέρα ο Γιάννης δεν είδε πως είχε σπάσει ένα μπουκάλι μπύρας και Αχ!το πάτησα.
- Δεν το πιστεύω!
- Γιατί; Είναι μεγάλο τίμημα να πληρώσεις για τον πρώτο σου έρωτα; Ακόμη έχω το γυαλί, πιάσε.
- Ναι το έχεις! Δεν το πιστεύω;
- Γιατί καλέ;
- Δεν πρέπει να μείνει άλλο μέσα σου. Μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.
- Τώρα μετά από τόσα χρόνια;
- Ναι, ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές. Περίμενε, θα φέρω κάτι να στο βγάλω.
- Όχι καλέ!
- Δεν υπάρχει όχι.
Έτρεξε στο βαλιτσάκι. Έφερε τα πάντα: Νυστέρι, βαμβάκι, οινόπνευμα, γάζες, χανσαπλάστ. Δεν πρόλαβε να πει όχι, να αντιδράσει περισσότερο. Δεν του πήρε και πολύ. Αφαίρεσε το ξένο σώμα, και δεν έτρεξε πολύ αίμα. Σε δυο λεπτά είχε τελειώσει. Δεν είμαι σίγουρος όμως πως είδε όλο το αίμα που χύθηκε.

Την βοήθησε, γλυκά. Ανέβηκαν στην μηχανή και έφυγαν.

Κάτι έμεινε πίσω όμως.

Αυτό το κάτι δεν την άφησε να τον ξαναδεί.

Thursday 2 June 2011

Τι θα έλεγα...

Αγαπητοί συμπολίτες, αγαπητοί φίλοι.

Είμαι δεμένος μαζί σας. Μας δένει η αγανάκτηση. Η αγανάκτηση για την κατάσταση που φτάσαμε. Η αγανάκτηση για αυτά που έγιναν αλλά κυρίως για αυτά που δεν έγιναν.

Με χωρίζει μια άβυσσος από πολλούς. Μας χωρίζει η αγανάκτηση. Η αγανάκτηση για τον εαυτό μου γιατί φταίει. Γιατί είμαι και εγώ κλέφτης. Έκλεψα σε φανάρια όταν μπήκα πρώτος αντί τελευταίος. Έκλεψα όταν δεν πήρα απόδειξη. Έκλεψα όταν έκλεισα ημιυπαίθριο, όταν έδωσα φακελάκι, όταν λάδωσα τον εφοριακό.

Γιατί εγώ φταίω για όλα αυτά. Γιατί εγώ είμαι ένα βαμπίρ που πίνει το αίμα των συμπολιτών μου, που ζητάει να πληρώνεται χωρίς να δουλεύει, που κλέβει από τον πλούτο των παιδιών του, που θέλει να συνταξιοδοτηθεί στα σαράντα, που χτίζει αυθαίρετα, που καταναλώνει ασύστολα, που δεν κλαίει για κανέναν άλλο, που απεργεί για να μην αλλάξει τίποτε αντί για να αλλάξουν όλα, που δεν ζητά την δικαιοσύνη όταν τα συμφέροντά του θίγονται, που ψάχνει εύκολους φταίχτες στο μνημόνιο, στους κερδοσκόπους, στα μέτρα, στους Εβραίους, στους μετανάστες, στους πολιτικούς, στην κυβέρνηση, στους δημόσιους υπαλλήλους, στους ιδιωτικούς υπαλλήλους, στους ανέργους, στους τεμπέληδες, σε όλους εκτός από τον πραγματικό φταίχτη. Σε εμένα.

Όταν κοιταχτούμε στον καθρέφτη και καταλάβουμε όλοι - όσοι - αυτό που κατάλαβα και εγώ, τότε θα είμαι πραγματικά ενωμένος με σας.

Ως τότε, παραμένω αναμμένων.

Ως τότε, η αγανάκτηση θα συνεχίσει να φουσκώνει.

Thursday 21 April 2011

Η αναδιάρθρωση ξεκίνησε!

Νέες αποκλειστικές πληροφορίες, που ο δαιμόνιος συνεργάτης του μπλογκ μας έχει συλλέξει θα κάνουν πάταγο!

Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδιο αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας ήδη από τις αρχές του έτους και πιο συγκεκριμένα από αρχές Φεβρουαρίου.

Το σχέδιο, επιβεβαιώνουν ανεξάρτητες πηγές, είναι σε γνώση αξιωματούχων της Ε.Ε. και έχει πάρει το πράσινο φως αρκεί αν εκτελεστεί σχετικά γρήγορα και πάντως μέσα στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους.

Η αναδίπλωση του σχεδίου ξεκίνησε με τις ανακοινώσεις για την πορεία του προϋπολογισμού ο οποίος, όπως είναι γνωστό, έχει εξωκείλει στο σκέλος των εσόδων. Η αλήθεια όμως ξεπερνάει κάθε φαντασία.

Σύμφωνα με το πλάνο του Υπουργείου Οικονομικών, και μετά από την εισήγηση του ΣΟΕ, περίπου το 50% των εσόδων δεν καταγράφηκαν στα βιβλία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Δεν σας φαίνεται παράξενο, μετά από 18 μήνες αναδιάρθρωσης των φοροεισπραχτικών μηχανισμών, 2 φορολογικά νομοσχέδια, αυξήσεις επί αυξήσεων στους φόρους, το φούντωμα του κινήματος των αποδείξεων, να έχουμε υστέρηση 8%; Ακριβώς. Αυτό μας κίνησε και εμάς την περιέργεια.

Ψάχνοντας λοιπόν στα στοιχεία, και με την βοήθεια στρατηγικών πληροφοριοδοτών, μάθαμε πως τα πραγματικά έσοδα του προϋπολογισμού είναι περίπου τα διπλά.

Θα αναρωτιέστε γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Μα είναι απλό: Για να αυξήσει τα spread! Για να αυξήσει την απόδοση των ομολόγων. Ή αλλιώς, για να ρίξει την τιμή τους.

Το κόστος είναι ελάχιστο αφού δεν δανειζόμαστε πια στην αγορά των ομολόγων, παρά μόνο με έντοκα γραμμάτεια. Όμως τα χρήματα που κρατάει η κυβέρνηση στα χέρια της, χωρίς να τα εγγράφει στον προϋπολογισμό, χρησιμοποιούνται για την επαναγορά χρέους από την δευτερογενή αγορά!

Έτσι, με ένα σμπάρο δυο τριγώνια. Μένουν χρήματα που κανένας δεν ξέρει, πέφτουν οι τιμές και εξαγοράζουμε φτηνότερα το χρέος μας. Με τα 10 περίπου δισεκατομμύρια που έχουμε εξοικονομήσει έχουμε επαναγοράσει χρέος περίπου 14 εκατομμυρίων. Φανταστείτε, μας είπε στενός συνεργάτης του ΥΠΟΙΚ κου Παπακωνσταντίνου, να λέγαμε την αλήθεια για τα έσοδα, τα spread θα είναι υποτριπλασιαστεί. Μπλιάχ! πρόσθεσε. Δεν θα είχαμε καμία ελπίδα.

Το πλάνο όπως είπαμε δεν θα πάρει πολύ καιρό ακόμη, αλλά θα συνεχιστεί για να υπάρξει μεγαλύτερο δημοσιονομικό όφελος και να "καθαρίσει" περισσότερο από το χρέος μας.

Φυσικά, πρόκειται για πλάνο που μπορεί να λειτουργήσει μόνο με άκρα μυστικότητα οπότε ελάχιστοι στην κυβέρνηση γνωρίζουν την ύπαρξή του.

Και αν δεν ήταν σίγουροι πως ελάχιστοι διαβάζουν αυτό το μπλογκ, δεν θα το έλεγαν ούτε σε εμάς.

Saturday 9 April 2011

Ύπουλος επισκέπτης

Ήρθε κοντά μου ύπουλα μια μέρα. Ορκίζομαι δεν την κατάλαβα. Ίσως θα έπρεπε να την περιμένω αλλά ομολογώ αιφνιδιάστηκα.

Πως όμως; Δεν ήταν θέμα μεγέθους. Είναι μεγάλη. Δεν είναι καμιά λεπτοκαμωμένη που περνά εύκολα απαρατήρητη. Φωνάζει είμαι εδώ· δηλώνει την παρουσία της και προκαλεί.

Όχι, όχι δεν φταίει αυτή. Εγώ φταίω και η περιβόητη απροσεξία μου. Από μικρός αφηρημένος - τι ωραία έκφραση αυτή, στο σταυροδρόμι μαθηματικών και γλώσσας - μου μιλούσαν και δεν άκουγα· έψαχνα και δεν έβλεπα.

Όμως δεν έψαχνα. Αλλά ούτε είδα. Δηλαδή ως τώρα. Τώρα όμως δεν έχω επιλογή. Αποκρουστική.

Πως να το δώσω με αναλογία... υπάρχουν κάποια πράγματα που μόνο ο έρωτας μπορεί να ομορφήνει. Σε κανέναν δεν αρέσουν, εκτός αν τυφλώνονται από την γλυκιά λάμψη που ο έρωτας χαρίζει. "Κοιλίτσα μου σ' αγαπώ". Δεν θα το λέγαμε έτσι όλοι οι υπόλοιποι.

Η πρώτη σκέψη είναι να ξεκόψεις. Να χωρίσουν οι δρόμοι μας εδώ και τώρα. Γεια σου, αντίο και δεν τα ξαναλέμε. Είμαι σίγουρος πως γίνεται. Τι διάλο, στον 21ο αιώνα ζούμε. Εδώ υπάρχουν 50 ways to leave you lover. Ναι ναι γίνεται.

Γίνεται, ρώτησες. Αλλά καλύτερα άστο για τώρα. Είναι και καλοκαίρι ας περιμένουμε μέχρι το φθινόπωρο μην ανοίξουμε τώρα δουλειές.

Σωστό σωστό, δεν πειράζει μια μικρή αναβολή αρκεί που υπάρχει δηλωμένη η θέληση, η πολιτική βούληση πως θα γίνει. Μια μικρή αναβολή θα δώσει σε όλους την ευκαιρία να το χωνέψουν να προετοιμαστούν. Έτσι είναι the Greek Way το κάνουν όλοι έτσι, εγώ θα ταράξω τα νερά; Εντάξει λοιπόν καλό καλοκαίρι και ραντεβού τον Σεπτέμβρη.

Έλα μου όμως που φτάσαμε στην άνοιξη και δεν έχω κάνει τίποτε; Ίσως τελικά η ατσαλένια θέληση δεν ήταν τόσο ατσαλένια. Η πολιτική βούληση έδωσε την θέση της στην συνδιαλλαγή.

Όμως δεν είναι απλά τα πράγματα. Έμαθα να ζω μαζί της, τώρα που πέρασε αυτός ο καιρός. Την συνήθισα, την αγάπησα - δεν θα πω την ερωτεύτηκα. Είναι το ίδιο αποκρουστική όπως πρώτα, όμως το σκέφτηκα και νιώθω πως με δένει με την ιστορία. Με μικρό γιώτα. Είναι μια δύναμη που έρχεται από το παρελθόν· δεν μπορώ να της κόψω το δικαίωμα να ατενίζει και το μέλλον. Μπορεί αυτό να ακούγεται σαν εκλογίκευση αλλά μαζί της νιώθω πως ανήκω κάπου πως από κάπου ήρθα και ίσως κάπου πάω.

Βλέπεις, την ίδια κρεατοελιά κάτω από την μασχάλη έχει και ο πατέρας μου.

Monday 7 March 2011

Συναίνεση

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του blog μας η πολυπόθητη συναίνεση είναι ανά θύρας.

Είναι δεδομένο πως με έκπληξη υποδέχτηκε ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος την πρόσκληση του Πρωθυπουργού προς τους πολιτικούς αρχηγούς την ερχόμενη Τρίτη, αλλά μπορούμε να αποκαλύψουμε πως δεν πρόκειται για τυχαία η σπασμωδική κίνηση.

Ήδη, καλά πληροφορημένες πηγές επιβεβαιώνουν, πως από την περασμένη εβδομάδα έχει σταλεί από το Μαξίμου με άκρα μυστικότητα, σχέδιο πέντε σημείων προς όλους τους αρχηγούς ώστε στην αυριανή συνάντηση να έρθουν προετοιμασμένοι και έτοιμοι να αποδεχτούν ή όχι το προτεινόμενο κείμενο.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο αναφέρει πως θα πρέπει να γίνουν δημόσιες δηλώσεις στήριξης της πολιτικής της κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία θα πρέπει και εμπράκτως να στηρίξουν έναν αριθμό νομοσχεδίων της. Ο ακριβής αριθμός κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό και - φυσικά - αποτελεί μέρος της διαπραγμάτευσης· συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένος. Οι πληροφορίες μας λένε, πως υπάρχει συγκεκριμένη φόρμουλα υπολογισμού βασισμένη στην κοινοβουλευτική και εκλογική (ποσοστιαία), δύναμη ενός εκάστου κόμματος αλλά και σε μια μέτρηση της "απόστασης" της πολιτικής που πρεσβεύει από αυτήν του κυβερνώντος κόμματος.

Χαριτολογώντας ανέφερε παράγοντας που είναι σε γνώση του σχεδίου, πως ευτυχώς που δεν μπήκε μέτρηση για την απόσταση του ΠΑΣΟΚ από την κυβερνητική πολιτική. "Θα πιάναμε ταβάνι στον μετρητή!".

Με δεδομένες και συγκεκριμένες τις υποχρεώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, πρέπει να προσφέρει κάτι ως αντάλλαγμα και η κυβέρνηση. Όλες οι ενδείξεις λένε πως θα φέρει εις πέρας τα μέτρα του μνημονίου (με την προαναφερθείσα στήριξη), μέχρι το καλοκαίρι. Στην συνέχεια, έχοντας εξασφαλίσει (και εκταμιεύσει!), τις μεγαλύτερες δόσεις του μνημονίου θα προχωρήσει σε μονομερές κούρεμα και αναδιάρθρωση των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.

Το σχέδιο προβλέπει το κούρεμα αυτό να γίνει μόνο για τις Ευρωπαϊκές (όρα ΓαλλοΓερμανικές) τράπεζες έτσι ώστε να "τιμωρηθούν" για την αδιαλλαξία που επιδεικνύουν αυτές και οι κυβερνήσεις τους. Επιπρόσθετα, το σχέδιο δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στους εγχώριους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και το τραπεζικό σύστημα.

Μετά θα επιστρέψουμε στην ίδια γνωστή και δοκιμασμένη πολιτική, πολιτική που έβγαλε ασπροπρόσωπες γενιές και γενιές πολιτικών για εκλογές και εκλογές. Τα κόμματα της αριστεράς θα επανακατακτήσουν κεκτημένα για λογαριασμό ψηφοφόρων τους, η ΝΔ θα μπορέσει να γίνει ξανά το κόμμα της σύνεσης καταγγέλοντας τις σπατάλες που θα γίνονται, και γενικά όλοι θα μπορούν να διορίζουν όποιον επιθυμούν.

Μελετάται μάλιστα η παροχή ενός μπόνους διορισμών σε κάθε κόμμα πριν το τέλος του έτους αν όλα πάνε καλά.

Είναι χαρακτηριστική η θετική ανταπόκριση που βρίσκει το σχέδιο στις κινήσεις των τελευταίων ημερών των κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρίξει αισθητά τους τόνους αντιπαράθεσης για το ζήτημα της Υπατίας, σε σημείο που ανάγκασε τον κο Βενιζέλο να πάρει την σκυτάλη της όξυνσης.

Η ΝΔ σε κίνηση καλής θέλησης δήλωσε από το Ελσίνκι πως στηρίζει το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, θέση καταφανώς αντίθετη με την ως τώρα ρητορική της. Λίγοι όμως πρόσεξαν πως κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο κ. Σαμαράς έκλεινε το ματάκι σε στρατηγικά σημεία του λόγου του. Φαίνεται πως ο παραλήπτης βρισκόταν εντός της χώρας και όχι στην πρωτεύουσα της Σουηδίας.

Φυσικά, τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο ακόμη, και υπήρξαν ενστάσεις του κ. Τσίπρα αλλά και της κας Παπαρήγα πως το σχέδιο είναι εμπροσθοβαρές για την αντιπολίτευση και οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης έπονται.

Και αυτό το σημείο όμως φαίνεται να έχει ξεπεραστεί με την αποστολή σχεδίου ιδιωτικού συμφωνητικού από το Μαξίμου. Σε αυτό αναγράφεται ρητά πως σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων της Κυβέρνησης, η τελευταία υποχρεούται αν "δώσει" υπουργεία σε κάθε ένα εκ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο αριθμός και πάλι σχετίζεται με την δύναμή τους αλλά ακούστηκαν 5 στην ΝΔ, 3 στο ΚΚΕ και από 2 σε ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ήδη οι νομικοί σύμβουλοι των κομμάτων τα επεξεργάζονται ώστε να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με συγκεκριμένες παρατηρήσεις.

Η αυριανή μέρα, όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να αποτελέσει σταθμό στην πολιτική ζωή του τόπου.