Thursday, 13 August 2009

Η Δημοσιογραφία στην υπηρεσία της Κοινωνίας

Από όπου και να πιάσεις το θέμα δεν τελειώνει με τίποτε.

  • Να θίξω την μιζέρια της Εγχώριας Δημοσιογραφίας που δεν έχει καταλάβει πως η θεαματικότητα θέλει Αρετή και Τόλμη, θέλει καινοτομία, θέλει συνεχή ανανέωση;
  • Να πω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);
  • Να μιλήσω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);
  • Να κοιτάξω την μεταμοντέρνα εκδοχή του γιού που ακολουθεί το επάγγελμα του πατέρα του;
  • Να εντρυφήσω στις απαραίτητες γνώσεις εφόδια που του έδωσε η προηγούμενη δουλειά του, στο να κάνει ευσυνείδητα την επόμενη;
  • Να υποθέσω και να κάνω σενάρια για το αν το σώμα που τον έδιωξε, τον κυνηγάει ες αεί;
  • Να δω τι επιτυχημένος θεσμός αυτός της πολιτικής ασυλίας· απόδειξη η χρονική και γεωγραφική διασπορά του;
  • Να κλάψω γιατί σε χώρα που σε αυτά τα θέματα μου φαίνεται πιο υπανάπτυκτη από την δική μας, η αστυνομία κάνει καλύτερα την δουλειά της από ό,τι εδώ;
  • Προτιμώ να γελάσω χαιρέκακα με την υπόθεση πως η δικαιοσύνη θα κάνει την δουλειά της όπως και εδώ, και θα δικαιώσει τον λαμπερό επιχειρηματία.

4 comments:

VAD said...

Ο τίτλος της ανάρτησής σου όνειρο αυγουστιάτικης νυκτός!

Καλο Δεκαπενταύγουστο...

wert01gf said...

Το δημοσιογραφικό ..λειτούργημα!

Ασκαρδαμυκτί said...

Πιστεύω πως αν ο Βραζιλιάνος αυτοκτονούσε λάιβ, θα έπιανε μεγάλα ποσοστά ακροαματικότητας!

Βάσκες said...

@vad Όνειρο, όνειρο.

@Wert01gf Κακούργημα μάλλον.

@Ασκαρδαμυκτί Όλα για την ρημάδα την ακροαματικότητα.