- Να θίξω την μιζέρια της Εγχώριας Δημοσιογραφίας που δεν έχει καταλάβει πως η θεαματικότητα θέλει Αρετή και Τόλμη, θέλει καινοτομία, θέλει συνεχή ανανέωση;
- Να πω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);
- Να μιλήσω για την τρομερή συνέργια στην παραγωγή ειδήσεων και στην αναπαραγωγή τους (ακόμη και οι λέξεις την αποτυπώνουν γλαφυρά);
- Να κοιτάξω την μεταμοντέρνα εκδοχή του γιού που ακολουθεί το επάγγελμα του πατέρα του;
- Να εντρυφήσω στις απαραίτητες γνώσεις εφόδια που του έδωσε η προηγούμενη δουλειά του, στο να κάνει ευσυνείδητα την επόμενη;
- Να υποθέσω και να κάνω σενάρια για το αν το σώμα που τον έδιωξε, τον κυνηγάει ες αεί;
- Να δω τι επιτυχημένος θεσμός αυτός της πολιτικής ασυλίας· απόδειξη η χρονική και γεωγραφική διασπορά του;
- Να κλάψω γιατί σε χώρα που σε αυτά τα θέματα μου φαίνεται πιο υπανάπτυκτη από την δική μας, η αστυνομία κάνει καλύτερα την δουλειά της από ό,τι εδώ;
- Προτιμώ να γελάσω χαιρέκακα με την υπόθεση πως η δικαιοσύνη θα κάνει την δουλειά της όπως και εδώ, και θα δικαιώσει τον λαμπερό επιχειρηματία.
Thursday, 13 August 2009
Η Δημοσιογραφία στην υπηρεσία της Κοινωνίας
Labels:
Επικαιρότητα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Ο τίτλος της ανάρτησής σου όνειρο αυγουστιάτικης νυκτός!
Καλο Δεκαπενταύγουστο...
Το δημοσιογραφικό ..λειτούργημα!
Πιστεύω πως αν ο Βραζιλιάνος αυτοκτονούσε λάιβ, θα έπιανε μεγάλα ποσοστά ακροαματικότητας!
@vad Όνειρο, όνειρο.
@Wert01gf Κακούργημα μάλλον.
@Ασκαρδαμυκτί Όλα για την ρημάδα την ακροαματικότητα.
Post a Comment