Wednesday, 10 December 2008

Don't cry for me Αθήνα

Η αλήθεια είναι πως είχα από καιρό πεθάνει.

Με σκότωσε η ανυπαρξία ελπίδας.

Η διαφορά μέσα από την συνεχή ταυτότητα.

Τα συνεχή ψευτοδιλλήματα.

Η πραγματικά τυφλή δικαιοσύνη.

Η άνομη δημιουργία της περιουσίας.

Η καθημερινή μικρότητα των πολιτών σου.

Η μεγαλύτερη μικρότητα των πολιτικών σου.

Τα ΜΜΕ που βρωμάνε σήψη.

Μην φωνάζεις λοιπόν στους κουκουλοφόρους· δεν με σκότωσαν.

Απλώς ήρθαν απρόσκλητοι στο μνημόσυνό μου.

13 comments:

Laplace said...

einai ena koino synaisthima..
TELOS H ELPIDA gia olous..

wert01gf said...

Και ήρθαν από πάνω τα ΜΑΤ, στην κηδεία, να ρίξουν δακρυγόνα, για όσους τυχόν δε συγκινήθηκαν.

mahler76 said...

καλό!!!

fpboy said...

λοιπόν τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα , αλλά πρέπει να βρούμε την δύναμη να ξεκινήσουμε απο την αρχή.
Το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί,
είναι να χάσουμε την αισιοδοξία μας.
Χρειαζόμαστε ένα νέο μανιφέστο.....

akrat said...

η εορτή της ΑΘΗΝΑΣ ΜΑΣ ΦΙΛΕ...
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ....

gremiii said...

Να πεταχτώ λίγο σαν τη τσουτσού;
Ελλάδα, δεν είναι μόνο η Αθήνα...
Το 'πα.
Κλισέ, ε;

akrat said...

..... ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.....

island said...

Πάρα πολύ καλό φίλε. Μα πάρα πολύ καλό.

Anonymous said...

θα συμφωνήσω με τον fpboy. Χωρίς ελπίδα δε γίνεται τίποτα. Και το μανιφέστο πρέπει να είναι χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό ή χαμογελάτε γιατί χανόμαστε. Άλλωστε υπάρχει ακόμα η Ακρόπολη να μάς θυμίζει το ανθρώπινο μεγαλείο, η θάλασσα να μας θυμίζει ότι ο κόσμος εκεί έξω είναι ανεξερεύνητος και η φύση αδάμαστη, υπάρχουν όμορφα τραγούδια, υπάρχουν τα παιδιά, υπάρχει ο έρωτας, υπάρχουν όμορφες γειτονιές και υπέροχοι άνθρωποι, αρκεί να κλείσουμε την τηλεόραση και αρκεί να θυμηθούμε ότι τα πιο σημαντικά πράγματα δέν αγοράζονται με χρήματα, ούτε έχουν ανάγκη απο διαφήμιση.

Βάσκες said...

Συμφωνώ με όλους σας φίλοι (δίκιο fpboy δίκιο).

Ποιός κρατάει σημειώσεις για το μανιφέστο;

Γιάννης Καραμήτρος said...

Ας πω και εγώ μία ιστορία από τα καφριλίκια του Δεκεμβρίου. Περπατούσα στην Πατησίων και στο ύψος του Πολυτεχνείου μάλωνε μία περιπτερού με μία κοπέλα με "λοοκ" ρεμαλιού". Η δεύτερη λέει στην πρώτη: Μην αγχώνεσαι το βράδυ θα σου κάψουμε το περίπτερο...

Anonymous said...

Κείμενο σωστό και απόλυτα λογικά
Σου αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι σύντροφε Βάσκες

http://www.youtube.com/watch?v=-F99CXqXkYw

Στίχοι: Αλέξανδρος Δήμας
Μουσική: Αλέξανδρος Δήμας
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα
υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα
χίλια φωτάκια θ' ανάβουν μικρά
στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος
να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε
και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ
να ξενυχτίσουμε και να μεθύσουμε
να τους ξεχάσουμε όλους εδώ

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά
αφήνει πίσω στραβά και παράλογα
σηκώνει άγκυρα για μακριά

Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσα
θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές
ο παπαγάλος θα λέει "τους ξεφύγαμε"
κι εμείς θα ψάχνουμε γι άλλες στεριές

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε ...

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα
υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε...

Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε Επαναστατικά και με συνείδηση των πράξεων μας...

Βάσκες said...

Ευαριστώ για το όμορφο τραγούδι.

Άντε να λύσουμε...