Βαρέθηκα να σας ακούω να καταστρέφετε το Δημόσιο διάλογο μέχρι πλήρους ανυπαρξίας.
Να εξισώνετε το ιδιωτικό συμφέρον κάποιων μαγαζιών με την πολιτική πράξη κάποιων αντιεξουσιαστών. Που δεν έχουν κανένα συμφέρον από τις βόμβες μολότωφ. Ίσα ίσα τους οδηγούν στην φυλακή και στο στόχαστρο του νόμου.
Που το κάνετε γιατί δεν καταλαβαίνετε την έννοια της πολιτικής.
Που και πάλι θα ήταν θεμιτή η κουβέντα για τα συμφέροντα αυτών των μεροκαμματιάρηδων (ή όχι τόσο μεροκαμματιάρηδων) αν υπήρχε έστω και λίγο Δημόσιο συμφέρον.
Αλλά το έφαγε το συμφέρον των καταστηματαρχών που θέλουν έξτρα Κυριακή για να ρεφάρουν.
Το συμφέρον των υπαλλήλων που δεν θέλουν έξτρα Κυριακή να δουλέψουν.
Το συμφέρον των δημοσιογράφων που αν δεν υποστηρίξουν και λίγο τους εκδότες-καναλάρχες δεν θα έχουν δουλειά και θα μείνουν στην ανεργία.
Των καναλαρχών που ενώ θα έπρεπε να βγάζουν λεφτά και από τα κανάλια και από τις άλλες δουλειές, βγάζουν μόνο από τις άλλες δουλειές. Μας κάνουν χάρη δηλαδή.
Του Εφραίμ, που για να συνεχίσει η Μονή το θεάρεστο έργο της προσπαθεί να της εξασφαλίσει πόρους. Και εσείς τον βρίζετε.
Των εφοριακών που ζητάνε το αυτονόητο: 10% από ό,τι σου γλυτώσουν.
Των πολιτών που είναι τέτοιοι μόνο κατ' όνομα. Που τρέχουν δεξιά αριστερά για να κλέψουν (από την πολεοδομία, την εφορία, τον άρρωστο, τον πελάτη). Που είναι αριστεροί και έκαναν μια κοινωνία που μπροστά της η Αμερικάνικη είναι κοινωνία αλληλεγγύης και κατανόησης.
Που δεν μπορούμε να συνθέσουμε (εκεί βρίσκονται οι λύσεις). Γιατί για να συνθέσεις με κάποιον με τον οποίο διαφωνείς, πρέπει να αναγνωρίσεις τι σε δένει με αυτόν, να τα θεωρήσεις σημαντικότερα από τις διαφωνίες σου και να κάνεις συμβιβασμό.
Σας βαρέθηκα πια.
Βουλώστε το, και Χρόνια σας Πολλά.
Tweet
Posts
Οι Άνθρωποί μας είναι οι Γιορτές μας
1 hour ago
