Wednesday 2 July 2008

Παιδιά

Τελικά τι σημαίνει να είσαι παιδί; Τι το ξεχωρίζει από τους ενήλικες; Ένα πράγμα μόνο: η ανοχή.

Η ανοχή που δείχνουμε στα λάθη τους, στις προσπάθειες που κάνουν και ξανακάνουν, στις ψεύτικες αρχές, στους ασθμαίνοντες τερματισμούς.

Αυτή η ανοχή όμως είναι εξωτερικός προσδιορισμός της παιδικότητας. Αυτή είναι η δική μας στάση απέναντί τους.

Από που πηγάζει όμως πραγματικά; Ποιό είναι το εσωτερικό σύστοιχό της; Aπό την ευχαρίστηση που βλέπουμε πως παίρνουν τα παιδιά από αυτές τις προσπάθειες.

Τις λανθασμένες. Τις επαναλαμβανόμενες. Τις ψεύτικες. Τις μισοτελειωμένες.

Αυτή την ευχαρίστηση είδα στα μάτια σου, Μιχάλη, καθώς έπαιζες με την Sunny Side of the Razor.

Στα 40 σου, την κιθάρα που αγάπησες και που αγαπάς ακόμη.

Για αυτό είσαι ακόμη παιδί.

Μείνε.
Posted by Picasa

4 comments:

fpboy said...

Είναι υπέροχο να μεγαλώνεις και να κρατάς στοιχεία παιδικότητας!!!
Πραγματικά υπέροχο!

Anonymous said...

thx

Prince Of The City said...

Πολυ δυσκολο να κρατησεις την παιδικοτητα σου σε εναν τοσο ψευτικο κοσμο.

Γιατι καταληγεις εσυ ο "ανωριμος ιδεαλιστης" κι οι αλλοι σε πατανε μεχρι να φτυσεις αιμα...

Βάσκες said...

Είναι υπέροχο φίλοι, είναι.