Saturday 12 April 2008

Νανούρισμα

Κοιμήσου γλύκα μου. Κοιμήσου κόρη μου, να δούμε και μεις μια μέρα που να μην νυστάζουμε.

Φαίνεται σε μάτιασα με αυτά που έγραψα μωρό μου.

Σε παρακαλώ λοιπόν, άσε μας λίγο να κυκλοφορήσουμε την ημέρα με τα μάτια ανοιχτά, που ήδη φαίνεται πως προτιμάς να κοιμάσαι την ημέρα και να χοροπηδάς το βράδυ.

Άσε και λίγο για την εφηβία, θα υπάρχουν κλαμπ ή αντίστοιχα τέλος πάντων, και θα ξενυχτάς τότε.

Μην βιάζεσαι.

Σου αφήνω το νανούρισμα που σου αρέσει τόσο. Από την Μαρίζα βέβαια που έκανε αξεπέραστη ερμηνεία, δεν το βρήκα. Ελπίζω να μην μου στεναχωρηθείς.

Νανούρισμα - Χάρις Αλεξίου


Θα κεντήσω
πάνω στ’ αλόγου σου τη σέλλα
με διαμαντόπετρες σωρό
του φεγγαριού το πήγαιν’ έλα
στο πελαγίσο το νερό

Κορίτσι μου κορίτσι μου
κορίτσι μου να σε χαρώ

Θα κεντήσω
στ’ ασημοπίστολα σου πλάϊ
της χελιδόνας το φτερό
κι ένα σταυρό να σε φυλάει
τις νύχτες που σε καρτερώ

Κορίτσι μου κορίτσι μου
κορίτσι μου να σε χαρώ

Θα κεντήσω
πάνω στο δίκοπο σου λάζο
το βλέμα σου το καθαρό
αυτό το βλέμα το γαλάζιο
που δεν χορταίνω να θωρώ

Κορίτσι μου κορίτσι μου
κορίτσι μου να σε χαρώ

Blogged with the Flock Browser

9 comments:

Jimmy Rose said...

κουράγιο...
Οδοντογλυφίδες για να κρατήσετε τα βλέφαρα ανοιχτά, και ύπνος σε βάρδιες. Να βγάζετε νούμερα, όπως στο στρατό.
υ.γ. να φυλάξεις το κείμενο αυτό για να διαβάσεις τι της έταξες όταν στα 16 γυρνάει στα μπαρ και τα κλαμπ (της εποχής της).
υ.γ. τουλάχιστον έχει ωραία ακούσματα...

zero said...

Παρα πολυ καλο το ποστ.
Τι αλλο να πω...
θυμηθηκα τα δικα μου τωρα.

BLUEPRINTS said...

να, δε θέλω να σε απογοητεύσω αλλά τα ίδια έκανα κι εγώ ως μωρό (και δες που κατέληξα...)
υπομονή βρε παιδιά, τι άλλο να κάνετε;
υ.γ.: υπέροχο αυτό το νανούρισμα (και συμφωνώ ότι με την εκτέλεση της Μαρίζας είναι καλύτερο)

Ασκαρδαμυκτί said...

Ένας φίλος μου, αναγκάζονταν να κοιμάται στο ξενοδοχείο κάτι τέτοιες βραδιές...

Nomad said...

Και περιμένεις με αυτα τα τρυφερά να σε λυπηθούμε;

Παρτο απόφαση λεμε, τέλος Μάη θα ξανακοιμηθείς κανονικά. Τέλος.

:)

(αστα, αυτό το διάστημα ήταν και για μένα ανάλογο...3 μήνες με οδοντογλυφίδες στα ματια και το πρωί σα ζόμπι στη δουλειά. υπομονή μεχρι να φτασετε στα 4-5 γευματα, δεν υπαρχει τπτ αλλο. Αν δεν γίνεται αποκλειστικά θηλασμός, το βραδινό φρόντισε να είναι μπουκάλι, τους δίνει περισσότερο χρόνο ύπνου, με τον θηλασμό δεν χορταίνουν και σε 3 ώρες ξυπνάνε παλι)

ρΟ said...

Τι ?Σε αποκαλούμε επίσημα μπαμπα?
Εγώ που είμαι τόσο καιρό?!!!!
να σας ζησει.Μαλλον γενικα να ζήσει...και να σας χαιρεται εκείνη!
φιλί σε σένα .Κι ακόμα μεγαλύτερο στο άλλο μισό.

ΣΤην μικρά αστερόσκονη:)Να φέγγει να σας ξενυχτάει:)
Υ.Γ.για τι ακριβώς με ευχαριστησες?να ξέρω δηλαδηηηης....:p

Βάσκες said...

Τις ευχαριστίες μου σε όλους, και αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όσους τα πέρασαν ή τα περνάνε.

@roxanred

Για αυτά που γράφεις φυσικά.

Penthesila said...

οταν ρωτησα το παιδιατρο τι να κανω δε κοιμαται ξερεις τι μου ειπε??
"βαλε ενα ουισκακι και απελαυσε το!"
υπομονη βασκεζ θα μεγαλωσει και θα αναπολεις αυτα τα ξενυχτια πιστεψε με...αχ θελω και γω μωρο....

Βάσκες said...

Πάρε ένα, μου περισσεύει. Αστεία λέω καλέ, μην το πιστεύεις!